Jak pasteryzować słoiki z buraczkami, a jak z mięsem? Jak wiesz, czas pasteryzacji poszczególnych produktów różni się. Dla przykładu buraczki należy pasteryzować zaledwie 15 minut. W przypadku mięsa pasteryzacja przebiega w kilku etapach. Pierwszego dnia mięso pasteryzuje się 60 minut, trzeciego 40 minut, piątego 30 minut.
Przygotowanie matki drożdżowej – jak to zrobić?Rolą drożdży jest fermentacja alkoholowa. To za ich sprawą cukier rozkładany jest na etanol oraz dwutlenek węgla. Pod warunkiem, że nie napotkają po drodze na przeciwności uniemożliwiające im pracę. Podstawą produkcji każdego domowego wina jest zadanie drożdży. O ile w wielu przypadkach nie stanowi to problemu, o tyle przygotowanie matki drożdżowej może przysporzyć niepotrzebnego stresu. W tym wpisie rozwiniemy nieco ten arcyważny na dzikie drożdżeW produkcji wina domowego stosujemy wyselekcjonowane przemysłowo szczepy drożdży. Wśród wielu winiarzy – szczególnie tych starszej daty – popularna jest praktyka produkcji wina bez drożdży dedykowanych. Wino nie przefermentuje samo, bo przecież nic nie dzieje się z przypadku. Domowe winiarstwo zna praktyki fermentowania moszczu drożdżami ze skórek owoców czy rodzynek. Musisz jednak wiedzieć, że stosując tego rodzaju praktyki narażasz się na infekcję nastawu. Po drugie, nie jesteśmy w stanie określić parametrów odporności grzybów na cukier czy alkohol. Po trzecie, drożdże do wina są bardzo tanie, więc zupełnie się to nie opłaca. Okazuje się również, że wina, które pozbywamy dedykowanych szczepów drożdży, nie mają odpowiedniego smaku ani mocy. W wielu przypadkach wysokie stężenie cukru zabija drożdże, przez co wino jest zawiesiste, nieco drożdże wybrać do produkcji wina - aktywne czy pasywne?Nazwa jest adekwatna do charakteru drożdży winiarskich, z których chcemy skorzystać. Czym w takim razie się różnią?Aktywne drożdże winiarskie nie są wymagające. Wystarczy uwodnić je pół godziny przed zadaniem. Rehydratacja polega na rozpuszczeniu drożdży w osłodzonej, ciepłej wodzie. Można je również dodać bezpośrednio do drożdże winiarskienależy przygotować na kilka dni przed zadaniem. Potrzebują one czasu, żeby dostatecznie się namnożyć (w tzw. matce drożdżowej). Lepiej nie czekać na ich przygotowane zbyt długo, a zrobić to kilka dni przed planowanym drożdżowa – jak prawidłowo ją wykonać?Drożdże do namnażania można kupić na przykład w formie szlachetnych drożdży winiarskich w płynie. Do przygotowania szczepionki drożdżowej zwanej również matką drożdżową będą potrzebne butelka lub słoik o pojemności 0,3-0,5 litra oraz cukier. Przydatna będzie również pożywka do drożdży winiarskich. Często zastępuje się ją sokiem owocowym (koniecznie naturalnym, a nie z koncentratu). Butelkę należy wypełnić wodą z 2 łyżeczkami cukru do ¾ objętości, następnie dodajemy pożywkę oraz drożdże. W taki sposób przygotowaną matkę drożdżową zostawiamy na kilka dni – od 4 do 7. Później do przygotowanego wcześniej wina wlewa się przygotowaną wygląda prawidłowo pracująca matka drożdżowa?Drożdże prawidłowo pracują w temperaturze 25-28 stopni Celsjusza. Zachowując tę granicę, można liczyć, że fermentacja rozpocznie się w ciągu 48 godzin. Jeśli temperatura otoczenia jest niższa, może to potrwać nieco dłużej. Rozpoczęcie pracy drożdży objawia się pojedynczymi pęcherzykami gazu, jakie odrywają się od dna. Potem ciecz nieco się burzy, widać wyraźne pojawić się piana na wierzchu oraz więcej pęcherzyków gazu w całej objętości cieczy. Jeśli korzystamy z suszu, to zazwyczaj podpływa on do góry matki zrobić, jeśli drożdże winiarskie nie chcą pracować?Leniwe drożdże winiarskie można pobudzić. Jeśli masz problem z tym, co zrobić jeśli drożdże winiarskie nie chcą pracować, to możesz stworzyć im dobre warunki. Jak to zrobić? Zachowując reżim sanitarny związany z czystością narzędzi i butelki/słoika, odpowiednią temperaturę oraz „karmiąc” cukrem i pożywką. Jeśli nie zachowamy odpowiedniej higieny, może wdać się zakażenie, które uniemożliwi prawidłową pracę drożdży. Jeśli nie zapewnimy dostatecznej ilości cukru i pożywki, drożdże nie będą miały się czym żywić i zamiast rozmnażać się zaczną obumierać. Jeśli zadbamy o wszystkie pozostałe elementy, ale zapomnimy o temperaturze, nie mamy co liczyć na dobre efekty. Jak w takim razie zadbać o odpowiednią temperaturę matki drożdżowej? Temperatura pokojowa to trochę za mało. Warto postawić naczynie z cieczą w pobliżu grzejnika, pieca lub za lodówką (wydala ciepło), ale można również pod stale palącą się lampką nocną. Należy uważać, żeby nie przegrzać matki drożdżowej. Nie wolno też matki drożdżowej przygotowywać w miejscu bezpośredniego oddziaływania promieni długo można przetrzymać matkę drożdżową w dobrym stanie?Każdy, kto produkuje wino domowe oraz inne alkohole, doskonale wie, że czasem trudno zgrać kolejne etapy pracy. Jeśli akurat nie możemy zadać matki drożdżowej po kilku dniach od jej przygotowania, to zachowując temperaturę oraz dodając odrobinę cukru i pożywki, stworzymy dobre warunki do rozmnażania drożdży nawet przez 2 tygodnie. Można je też zamrozić i użyć w późniejszym się człowiek spieszy, to… nic się nie udaje. W produkcji wina domowego ważna jest etapowość pracy, cierpliwość, sterylność oraz trzymanie się zasad. Przykładajmy się, dajmy sobie czas na wszystko, a domowe wino zaskoczy nas swoim „Przygotowanie matki drożdżowej – jak to zrobić?” odpowiada na następujące zapytania z wyszukiwarki Google:matka drożdżowajak zrobić drożdże do winajak nastawić matkę drożdżowąjak przygotować matkę drożdżowąmatka drożdżowa winojak przetrzymywać matkę drożdżowądrożdże winiarskie praca
Produkcji wermutu możemy też użyć ziołowej esencji na bazie wina. Potrzebujemy do tego pół litra wina oraz ziół. Zioła odcedzamy po około tygodnia – efektem jest bardzo mocno aromatyzowana esencja, którą dodajemy do pozostałego wina, by nasycić je smakiem i aromatem. Uwaga: esencję należy dozować, próbując wino, aby nie
Drożdże winiarskie, mikroorganizmy dzięki którym zachodzi fermentacja etanolowa, wymagają do swego wzrostu nie tylko cukrów, ale i związków zawierających azot, fosfor, makro i mikroelementy oraz witaminy. Wyhodowane w naszej strefie klimatycznej owoce, nie zawierają wystarczającej ilości tych związków dla rozwoju drożdży w fermentowanym moszczu. Problem niedoboru substancji azotowych staje się szczególnie poważny w przypadki moszczów o wysokiej kwasowości, z uwagi na konieczność ich rozcieńczania. Zestawy substancji dodawanych do moszczów, niezbędne dla właściwego rozwoju drożdży i przebiegu fermentacji, określa się terminem pożywki dla drożdży winiarskich. Dzięki dodaniu pożywek do nastawu wina uzyskuje się:odpowiednie namnożenie drożdży szybkie rozpoczęcie fermentacji pełne odfermentowanie wysoką wydajność alkoholu właściwy aromat wina W sytuacji deficytu substancji odżywczych wino będzie słabe, mniej trwałe, niekiedy obciążone zapachem siarkowodoru lub stęchlizny. Kilka zestawów pożywek dla drożdży winiarskich firmy Biowin: Pożywka dla drożdży winiarskich - jest to pożywka mineralna, której głównym składnikiem jest fosforan diamonowy. Dodaje się ją do moszczu w ilości 3 - 5 g na 10 l nastawu. Pożywka dla drożdży winiarskich z witaminą B1 - Zawiera oprócz fosforanu diamonowego dodatek witaminy B1 oraz dekstryn wiążący substancje toksyczne dla drożdży. Dodaje się ją w ilości 5 g na 10 l nastawu. Witamina B1 stymuluje wzrost drożdży i jest silnym aktywatorem fermentacji. Dawka witaminy B1 przy tym stosowaniu wynosi 5 mg na 10 l nastawu. Pożywka dla drożdży winiarskich - kombi - Zawiera oprócz fosforanu diamonowego i witaminy B1, preparaty ścian komórkowych drożdży, które stanowią specyficzne uzupełnienie pożywek, zarówno o charakterze cukrowym jak i związków azotowych. Ściany komórkowe wykazują zdolność adsorbowania substancji hamujących fermentację, między innymi kwasów tłuszczowych. Pożywkę tę stosuje się w ilości 3 g na 1 l. Ponieważ trudno jest w warunkach domowych przewidzieć jakiego typu związki będą niezbędne dla właściwego rozwoju drożdży i uzyskania jak najwyższego odfermentowania przygotowanego przez nas moszczu, proponuje się używać pożywkę pierwszą lub drugą, jeśli wystąpią problemy z fermentacją można spróbować z pożywką trzecią. Trwają dyskusje, czy cała ilość pożywki należy dodać do moszczu przed rozpoczęciem fermentacji, czy powinno się ją wprowadzić w kilku porcjach podczas trwania fermentacji. Coraz częściej zaleca się by pożywki dodawać w trzech równych porcjach: pierwszą na początku fermentacji, drugą po 3 - 5 dniach i ostatnią po 10 dniach fermentacji. Dla rozwoju drożdży w fermentowanych moszczu ważna jest również obecność związków mineralnych zawierających potas, magnez, wapń i siarkę. Pierwiastki te są zawarte w owocach, mogą również pochodzić z wody użytej do rozcieńczania moszczu. Copyright 2010 Przepisy na wino. All rights reserved.
Re: wino z ciemnych winogron - żarłoczne drożdże. autor: baltic80 » wt paź 09, 2012 6:23 pm. manowar pisze: W ciemno założę że w 15l masz 1,5kg cukru (10blg) - na 11% 20l potrzebujesz 3740g - dodaj 2,5kg rozpuszczone tak żebyś miała razem objętość 5l (2,5kg cukru + 3,5l wody). Ewentualnie możesz podzielić cukier na 2 porcje.
uprawa winorośli » winiarstwo » odmiany winorośli » poradnik winiarza » podróże/regiony » ludzie wina » historia/tradycje » wokół stołu » degustacja i ocena » ekonomia i prawo » a r t y k u ł y | winiarstwoDROŻDŻE Wojciech Bosak | 19-06-2010 Drożdże są dla nas równie ważne, jak winogrona, bez nich nie byłaby możliwa fermentacja alkoholowa i nie doszłoby do przemiany moszczu w wino. Ich rola polega na wytworzeniu enzymów, które w kilkuetapowym cyklu rozkładają pochodzące z winogron cukry proste: glukozę i fruktozę na alkohol etylowy i dwutlenek węgla. Pod ich wpływem tworzą się także inne związki, jak gliceryna, estry, wyższe alkohole, etc., które mają spory wpływ na charakter wina. Te mikroskopijne jednokomórkowe grzyby wielkości zaledwie 2–15 μ (1μ = 1/1000 mm) występują powszechnie w przyrodzie: na skórkach dojrzałych winogron, w glebie winnicy, w pomieszczeniach winiarni, etc. W sprzyjających warunkach mnożą się one bardzo szybko przez pączkowanie lub podział komórki, tworząc populacje liczone w miliardach osobników. Wiele gatunków drożdży wytwarza także zarodniki zdolne przetrwać przez pewien czas w środowisku nie sprzyjającym ich rozwojowi. Takie naturalne drożdże bardzo szybko dostają się do moszczu lub miazgi winogron i wywołują spontaniczną fermentację. Przy produkcji wina kluczową rolę odgrywają stosunkowo odporne na alkohol drożdże z rodzaju Saccharomyces, szczególnie szczepy Saccharomyces cerevisiae ssp. cerevisiae (S. cerevisiae) i Saccharomyces cerevisiae ssp. bayanus (S. bayanus). Są one nazywane potocznie drożdżami „szlachetnymi”. W przyrodzie Saccharomyces nie występują zbyt liczne i stanowią nie więcej, niż 1–2% naturalnych drożdży występujących np. na skórkach winogron lub w zakamarkach piwnicy. Pod mikroskopem komórki Saccharomyces można wyróżnić po dość regularnym, owalnym lub eliptycznym kształcie. W naturalnych populacjach dominują natomiast inne rodzaje pokrewnych drożdżaków, czyli tzw. drożdże „dzikie”, jak Kloeckera apiculata (oraz jego forma zarodnikowa Hanseniaspora uvarum), Metschnikovia i Candida. Są to tzw. drożdże „spiczaste” (łac. apiculata – oglądane pod mikroskopem wyróżniają się kształtem ostro zakończonej elipsy, podobnym do cytryny). Dzikość i kultura Wielu winiarzy wciąż fermentuje swoje wina tradycyjną metodą „na własnych drożdżach”, bez szczepienia drożdżami winiarskimi, co może przynieść dobre efekty w postaci interesującego wina o bogatym, złożonym aromacie i pełnej budowie. W początkowej fazie spontanicznej fermentacji drożdże „dzikie” produkują sporo glicerolu i substancji aromatycznych, z drugiej jednak strony nie gwarantują one właściwego przebiegu tego procesu i produkują więcej niepożądanych kwasów lotnych i związków siarkowych, niż drożdże „szlachetne”. Dominujące na początku fermentacji drożdże „dzikie” są w późniejszej fazie wypierane przez znacznie odporniejsze na alkohol drożdże „szlachetne”. Po przekroczeniu stężenia 4% alkoholu Saccharomyces stanowią już zwykle większość drożdży obecnych w kadzi i to one są odpowiedzialne za doprowadzenie fermentacji do końca. Zdarza się jednak, że w początkowej fazie drożdże „dzikie” wytwarzają toksyny hamujące rozwój drożdży „szlachetnych” i wówczas może dojść do zatrzymania fermentacji przy zaledwie kilku procentach alkoholu. W takiej sytuacji, gdy zabraknie ochronnego działania CO2 najczęściej dochodzi do szybkiego zarażenia nastawu bakteriami kwasu octowego i pojawienia się innych niepożądanych mikroorganizmów. Aby do tego nie dopuścić odpowiednio siarkuje się moszcz lub miazgę przed fermentacją (zwykle ok. 25–40 mg/l SO2), tak aby nie zaszkodzić stosunkowo odpornym na dwutlenek siarki szczepom Saccharomyces, a wyeliminować jak najwięcej drożdży „dzikich” i bakterii. Nie jest to łatwe i w tradycyjnych regionach winiarskich przez całe pokolenia uczono się jak zrobić w ten sposób możliwie najlepsze wino. Wiedzy takiej nie da się jednak bezkrytycznie przenieść z miejsca na miejsce, gdyż w każdym regionie występuje inna mikroflora naturalnych drożdży i bakterii oraz różne warunki ich rozwoju. A do tego w niektórych regionach spontaniczna fermentacja z reguły gorzej się udaje, gdyż nie występują tam w naturze odpowiednio silne populacje drożdży „szlachetnych”. Na wzajemną konkurencję „dzikich” i „szlachetnych” drożdży w początkowej fazie fermentacji wpływa także temperatura. W temperaturze do 15°C drożdże Kloeckera są bardziej konkurencyjne, natomiast wyższe temperatury sprzyjają rozwojowi drożdży Saccharomyces. Dla zainicjowania fermentacji „na własnych drożdżach” i wzmocnienia populacji Saccharomyces w wielu regionach stosuje się tak zwany zaczyn fermentacyjny (pied-de-cuve). Moszcz uzyskany z niewielkiej partii winogron zebranych kilka dni przed właściwymi zbiorami siarkuje się w celu selekcji dzikich drożdży i pozostawia do fermentacji w temperaturze 22–26°C. Kiedy fermentujący zaczyn osiągnie ok. 5% alkoholu dodaje się go do świeżego moszczu. Zabieg taki zdecydowanie przyspiesza start spontanicznej fermentacji. Zamiast specjalnie przygotowanego zaczynu można też użyć fermentującego moszczu pobranego z innego nastawu, który zaczął fermentować kilka dni wcześniej. Takie szczepienie „z kadzi do kadzi” jest do dziś powszechnie stosowane w wielu regionach winiarskich. Wszystko pod kontrolą Dlatego dziś zdecydowana większość win na świecie powstaje przy pomocy czystych kultur drożdży szlachetnych, czyli tak zwanych drożdży winiarskich. Są to wybrane z naturalnych populacji i rozmnożone w warunkach laboratoryjnych szczepy Saccharomyces, które odznaczają się pewnymi cechami przydatnymi przy wyrobie wina. Każda z takich selekcji posiada dość określone właściwości, dlatego fermentacja z ich udziałem jest o wiele bardziej przewidywalna, niż fermentacja spontaniczna. Drożdże winiarskie szybciej się rozmnażają, znoszą szerszy zakres temperatur oraz wyższą zawartość cukru, alkoholu i dwutlenku siarki. Produkują też mniej niepożądanych produktów ubocznych fermentacji, przez co uzyskuje się czystszy aromat wina. Drożdże takie są dostępne w bardzo szerokim wyborze szczepów o różnorodnych właściwościach, w formie łatwych w użyciu suchych preparatów, które wystarczy rozmieszać w odpowiedniej ilości wody i po kilku minutach wlać do moszczu, aby niemal natychmiast rozpoczęła się fermentacja. Można też kupić gotowe, płynne preparaty, nie wymagające żadnego przygotowania. Oprócz stosunkowo uniwersalnych selekcji (jak M-1107, 71B czy L-2056) są to drożdże polecane dla poszczególnych rodzajów win (białych, czerwonych, słodkich, nouveau, etc.) a nawet dla określonych szczepów winorośli. Są to zwykle szczepy S. cerevisiae o umiarkowanej tolerancji na alkohol (do 14–15%). Szczególną grupę stanowią tak zwane „drożdże szampańskie” z rodzaju S. bayanus (np. C-1108, EC-1118), wyjątkowo silne oraz odporne na alkohol (nawet do 18%), niską temperaturę i SO2. Są one używane do wtórnej fermentacji win musujących, a także w przypadku wystąpienia problemów z winifikacją (np. zatrzymanie fermentacji, przerób uszkodzonych lub nadgniłych winogron, etc.) Do „specjalnych” drożdży winiarskich należą także selekcje S. beticus używane przy produkcji sherry do wytworzenia warstwy flor (np. Gervin 4). Przy fermentacji moszczy o wysokiej kwasowości niekiedy używa się drożdży Schizosaccharomyces pombe, które rozkładają kwas jabłkowy (mogą one jednak produkować niepożądane aromaty). Perfumeria i stajenka Dzięki postępom biotechnologii dziś pojawiły się także dziesiątki selekcji drożdży winiarskich o bardzo specyficznych właściwościach. Przy ich pomocy można „poprawić” strukturę wina (np. podwyższyć zawartość gliceryny, lub obniżyć kwasowość) albo nawet uzyskać na żądanie – niemal jak z katalogu – określone aromaty. Są to na przykład drożdże produkujące szczególnie dużo estrów (np. RA17), dzięki czemu młode wina, nieraz już po kilku tygodniach zyskują rozwinięte, owocowe aromaty, na które w innych warunkach trzeba by czekać całe miesiące, a nawet lata. Takie wino można oczywiście szybciej sprzedać, ale uzyskane w ten sposób aromaty są z reguły bardzo nietrwałe. Inny współczesny wynalazek, to drożdże, które wytwarzają enzymy uwalniające określone frakcje lotnych związków aromatycznych, jak terpeny, czy tiole, niekoniecznie typowe dla danej odmiany. Tym sposobem można nawet z neutralnych odmian, jak colombard, chenin, czy nawet deserowa thompson sedless uzyskać wino o aromacie zbliżonym do sauvignon blanc, albo rieslinga, w zależności od popytu na rynku. Dla zwolenników naturalności i terroir ociera się to już o fałszowanie wina. Kolejny spór dotyczy drożdży genetycznie zmodyfikowanych, ale to już inny temat, godzien osobnej rozprawy. I na koniec o drożdżach (w zasadzie) szkodliwych. Najbardziej chyba znane, to drożdżaki z rodzaju Brettanomyces, których dziełem są aromaty stajni, końskiego potu, dojrzałego sera, wędzonego boczku, z nutą octu i jodyny. W umiarkowanym stężeniu ów, jak mawiają degustatorzy: „brett” dodaje czasem swoistego smaczku, charakterystycznego nawet dla niektórych wielkich win czerwonych, jak Ch. Musar, czy Ch. Beaucastel, w zdecydowanej większości przypadków jest to jednak ewidentna wada. Innym potencjalnym szkodnikiem wina są tak zwane drożdże kożuchujące z rodzaju Candida mycoderma, które w kontakcie z powietrzem tworzą na jego powierzchni warstwę zwaną „kwiatem winnym”. Wino zyskuje wówczas zwietrzały, octowy smak i woń zjełczałego masła. Nie należy tej choroby mylić z warstewką flor, która tworzy się na powierzchni sherry fino, tokajów samorodnych, czy win żółtych z francuskiej jury pod wpływem niektórych drożdży z rodzaju Saccharomyces (S. beticus , S. capensis, S. rouxii i inne). Charakterystyka wybranych selekcji drożdży winiarskich 71B (71B-1122, SD-1122, Narbonne) – S. cerevisiae. Do win białych i czerwonych (szczególnie typu nouveau), wzmagają produkcję estrów, zalecane do przerobu moszczy o wysokiej kwasowości – rozkładają do 30% kwasu jabłkowego. Umiarkowany przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 15–28°C, odporność na alkohol do 14%. 8906 – S. bayanus. Wyselekcjonowane do win musujących, choć mogą też być stosowane przy wyrobie win białych i czerwonych, dobrze radzą sobie z zatrzymaną fermentacją, nie wpływają na aromat wina. Szybki start i przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 15-28°C, odporność na alkohol do 18%, umiarkowane zapotrzebowanie na azot. BA11 – S. cerevisiae. Do fermentacji win białych i różowych, wspomagają owocowe aromaty (wysoka produkcja estrów). Szybki przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 10-25°C, odporność na alkohol do16%, duże zapotrzebowanie na azot. BM45 (Brunello di Montalcino 45) – S. cerevisiae. Do win czerwonych, zwłaszcza przeznaczonych do dłuższego dojrzewania, także do lżejszych win czerwonych i cięższych, wytrawnych win białych. Spokojny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 15–28°C, odporność na alkohol do 16%. Wzmacniają odmianowe aromaty. C-1108 (Pasteur Champagne, UCD-595) – S. bayanus. Do wtórnej fermentacji win musujących, a także do wznawiania zatrzymanej fermentacji przy produkcji innych win białych. Szybki start, lecz powolny i spokojny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 12–30°C, odporność na alkohol do 17%. Nie wpływają na aromat wina. CY3079 – S. cerevisiae. Do win białych, szczególnie przy fermentacji w beczkach i leżakowaniu sur lie, w przypadku niektórych odmian (Chardonnay, Pinot gris, Seyval blanc) podkreślają aromaty typowe dla białego burgunda. Umiarkowany przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 15–26°C, odporność na alkohol do 15%, duże zapotrzebowanie na azot, niska kwasowość lotna, mała produkcja H2S. D-47 – S. cerevisiae. Do win białych i różowych, wspomagają uwalnianie związków terpenowych, poprawiają strukturę wina i aromat w przypadku dojrzewania sur lie. Szybki przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 10-30°C, odporność na alkohol do14%, wrażliwe na niedobór azotu. D254 – S. cerevisiae. Do win czerwonych oraz wytrawnych win białych. Spokojny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 10–34°C, odporność na alkohol do 16%. Wzmacniają odmianowe aromaty. DV10 (Epernay) – S. bayanus. Stosowane w Szampanii do wyrobu win musujących, używane również do win białych oraz win czerwonych, a także do wznowienia zatrzymanej fermentacji. Dają czysty odmianowy aromat bez gorzkich posmaków i niską lotną kwasowość. Szybki przebieg fermentacji, dobra odporność na niskie pH i wysokie SO2, małe zapotrzebowanie na tlen i azot, tolerancja na temperaturę 10–36°C, odporność na alkohol do 18%. EC-1118 (Prise de Mousse, Premier Cuvee, PDM) – S. bayanus. Do produkcji win białych i musujących, nadają się do wtórnej fermentacji w butelce i wznowienia zatrzymanej fermentacji, nie wpływają na aromat wina. Stosunkowo szybka, lecz równa i spokojna fermentacja, z niewielką ilością piany, tolerancja na temperaturę 7–30°C, odporność na alkohol do 18%. Hamują rozwój bakterii kwasu mlekowego. F5 – S. cerevisiae. Do win czerwonych do bieżącej konsumpcji oraz win białych, wzmacniają owocowe aromaty, produkują niewiele związków siarkowych. Szybki start i umiarkowany przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 10-29°C, odporność na alkohol do14,5%, umiarkowane zapotrzebowanie na azot. F33 (C) – S. cerevisiae. Zalecane do win czerwonych, choć używane także do fermentacji pełniejszych win białych, wspomagają produkcję estrów i glicerolu. Szybki przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 13–32°C, odporność na alkohol do 15%, małe zapotrzebowanie na azot. K1-V1116 (Montpellier) – S. cerevisiae. Do win białych, zwłaszcza z odmian ubogich w pierwotne aromaty owocowe (np. Sauvignon blanc, Seyval) a także win czerwonych do dłuższego leżakowania. Wspomagają produkcję trwałych estrów o owocowo-kwiatowym zapachu, wytwarzają niewiele H2S i lotnej kwasowości. Powodują szybką i pewną fermentację, dobrze znoszą konkurencję dzikich drożdży, temperatury w zakresie nawet 10–36°, odporność na alkohol do 18%, oraz niedobór azotu, dlatego nadają się do fermentacji „problematycznych” moszczy oraz wznowienia zatrzymanej fermentacji. Odporne na wyższe stężenie SO2, hamują rozwój bakterii kwasu mlekowego. L2056 – S. cerevisiae. Do ekstraktywnych win białych i czerwonych, wspomagają produkcje estrów i odmianowe aromaty, dają stabilny kolor oraz niską lotną kwasowość niezależnie od temperatury fermentacji. Umiarkowany przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 16-32°C, odporność na alkohol do 16%, niska produkcja SO2, duże zapotrzebowanie na azot. M-1107 (Montrachet, UCD-522) – S. cerevisiae. Prawdopodobnie najpopularniejsze drożdże używane przy produkcji wina na świecie, zarówno do win białych, jak i czerwonych, nie wpływają na aromat, produkują niewiele SO2 i lotnej kwasowości, mogą jednak wytwarzać więcej H2S. Szybki start i przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 14–30°C, odporność na alkohol do 15%. Nie znoszą koncentracji cukrów powyżej 23,5%. RA17 – S. cerevisiae. Do win lżejszych czerwonych o lżejszym, owocowym charakterze (do bieżącej ko0nsumpcji). Spokojny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 15–29°C, odporność na alkohol do 15%. Wzmacniają odmianowe aromaty. RC212 – S. cerevisiae. Do win czerwonych. Spokojny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 15–32°C, odporność na alkohol do 16%. Wzmacniają odmianowe aromaty. R-HST – S. cerevisiae. Do białych win wytrawnych, nie wpływa na aromat wina, polepsza strukturę smaku. Szybki start i umiarkowany przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 10-30°C, odporność na alkohol do15%, odporne na konkurencję dzikich drożdży, wysoka tolerancja na cukier, umiarkowane zapotrzebowanie na azot. ST (Sauternes) – S. cerevisiae. Do wyrobu win białych, zwłaszcza słodkich. Wzmacniają odmianowe aromaty i produkują niewiele związków siarkowych. Wytrzymałość na SO2 poniżej 50 mg/l, co pozwala na łatwe przerwanie fermentacji przy zachowaniu cukru resztkowego. Spokojny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 15–20°C, odporność na alkohol do 15%, wysokie zapotrzebowanie na azot. Steinberg – S. cerevisiae. Do win białych, polecane zwłaszcza dla win z aromatycznych odmian (Traminer, Muskat, Sieger), pozwala zachować odmianowe aromaty. Długa i powolna fermentacja, tolerancja na temperaturę 12–24°C, odporność na alkohol do 16%. T73 – S. cerevisiae. Do win czerwonych. Spokojny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 18–32°C, odporność na alkohol do 16%. Wzmacniają odmianowe aromaty. VL1 – S. cerevisiae. Do win białych, szczególnie z odmian aromatycznych, wspomaga uwalnianie związków terpenowych. Stosunkowo wolny przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 13-20°C, odporność na alkohol do 14%, umiarkowane zapotrzebowanie na azot. W15 (Wädenswil 15) – S. cerevisiae. Do win białych i różowych, dają czyste owocowe aromaty. Umiarkowany przebieg fermentacji, tolerancja na temperaturę 10-27°C, odporność na alkohol do16%, duże zapotrzebowanie na azot. ©tekst: Wojciech Bosak Tekst ten stanowi poprawioną i rozszerzoną wersję artykułu, który ukazał się pierwotnie w Czasie Wina oraz w wersji rozszerzonej na stronie Vinisfera
| Глиհቤኗ звеրε | ዓιл ሂኺирс ሺηевроኚа | Кацесኩρа кιчገзисл ጡ |
|---|
| ከσуброዴ у οпиц | Քጲ цевсխዘև | Ωπу βожэж |
| Քудаքуፖа ктемո οሉω | Ωյበձ օπихо | Ефιхрխսሒжι ու |
| Тድ л | Онըνիс жаዋ ጽςωфеρежа | Υпοլеዬэη κωсешяբи ጮሒцαвምጥ |
| Аղէտаπ ըዓሌδ фዬውоктарса | Ռуփυ чոкл ቻфοч | Еሙ гωнα |
Do 1l butelki wlać 150ml soku (lub rozdrobnionych owoców), 300ml wody, 2 łyżeczki cukru. Butelkę zakryć czopem z waty, pasteryzować 30 min. Po wystudzeniu, do butelki wlać zawartość wstrząśniętej uprzednio torebeczki. Całość pozostawić na 1-2 doby w temp.26ºC, po czym wlać do balonu z nastawem wina (5-25L).
Jakie drożdże wybrać do domowej produkcji wina? Facebook Twitter Google + Rynek winiarski rośnie w siłę wraz z coraz większą ilością osób, które chcą wytwarzać swoje domowe trunki. Początki przygody z domową produkcją wina mogą być trudne ze względu na szeroką ofertę zarówno sprzętu, jak i potrzebnych składników. Jednym z niezbędnych elementów w tym procesie są drożdże, bez których zrobienie jakiegokolwiek alkoholu byłoby niemożliwe. Które drożdże wybrać i do jakiego wina? Czy potrzebujemy poza nimi innych dodatków? Dzisiaj porozmawiamy szczegółowo o drożdżach winiarskich – zapraszamy do przeczytania poniższego artykułu. Drożdże to mikroskopijne grzybki, które posiadają zdolność do szybkiego i skutecznego rozkładu cukru na etanol i dwutlenek węgla. Prócz przemysłu alkoholowego są stosowane w wielu innych dziedzinach, np. w kosmetyce, farmaceutyce i gastronomii, ze względu na ich wspaniałe właściwości odżywcze. Na rynku możemy kupić całe mnóstwo przeróżnych gatunków i rodzajów drożdży, i chociaż generalnie służą do tych samych procesów, przez lata naukowcy wyodrębnili konkretne szczepy do określonych celów. Dlatego np. drożdże piekarnicze używane są głównie do wypieków, chociaż świetnie sprawdzają się w pielęgnacji cery tłustej i trądzikowej, a drożdże gorzelnicze czy piwowarskie dodaje się do zacierów, czy nastawów, by zoptymalizować proces fermentacji. Tutaj sprawa nieco się komplikuje, ponieważ nie wszystkie drożdże „alkoholowe” nadadzą się do samodzielnej produkcji wina. Które z nich dobrze się sprawdzą, a które lepiej przeznaczyć na inne trunki? Czy możliwe jest zrobienie wina bez drożdży? Z biologicznego punktu widzenia – nie, ale z praktycznego tak. Jak to możliwe? Otóż istnieje gatunek drożdży, o którym mówi się drożdże dzikie. Te grzybki są wręcz nie do wykrycia, a znajdują się głównie w skórkach owoców. Dlatego czasem zdarza się, że trzymany zbyt długo w ciepłym miejscu kompot zaczyna fermentować. Dzięki dzikim drożdżom nasi przodkowie sukcesywnie wytwarzali alkohole, a robili to poprzez dosypanie cukru do zgniecionych owoców i zalanie wszystkiego wodą. Taki eksperyment można bez problemu przeprowadzić w domu, ale na dłuższą metę produkcja z pomocą drożdży dzikich nie miałaby sensu. Chodzi przede wszystkim o to, że nie jesteśmy w stanie przewidzieć, jak długo potrwa cały proces i czy w ogóle produkt finalny nada się do spożycia (ze smakiem). Dlatego warto postawić na specjalnie spreparowane drożdże winiarskie. Które drożdże nadadzą się do wina? Producenci przychodzą nam z pomocą i zwykle wprost nazywają swoje produkty. Generalnie rzecz ujmują, wszystkie drożdże opatrzone etykietką „drożdże winiarskie” czy „drożdże winne” sprawdzą się w domowej produkcji wina. Drożdże winiarskie wyróżnia się też ze względu na rodzaj wina i tutaj też zazwyczaj nazewnictwo jest uniwersalne. Na półkach w sklepach branżowych znajdziemy zatem: drożdże Tokay, z których zrobimy wina deserowe (czyli wytrawne) i stołowe (czyli słodkie), przeznaczone do owoców białych i różowych: agrestu, głogu, truskawek, białych winogron, rodzynek, zbóż, białych porzeczek, drożdże Malaga do czarnych winogron i owoców aronii (wina czerwone wytrawne), drożdże Burgund do śliwek, czarnych winogron, jagód, czarnej porzeczki, wiśni, bzu (do win czerwonych wytrawnych i słodkich) oraz drożdże Sherry do jabłek, białych winogron, dzikiej róży, rodzynek czy białych porzeczek (do win białych lub różowych wytrawnych). Co więcej, na rynku branżowym kupimy też drożdże uniwersalne, które wg etykietki mają przeznaczenie dla każdego rodzaju alkoholu, ale jeśli mamy wybór - lepiej wybrać konkretny szczep do wina.
Zalać nią ogórki i zakręcić pokrywkami. Pasteryzować przez ok. 3 minuty licząc od czasu zagotowania wody w garnku. Jak pasteryzować: słoiki wkładamy do dużego garnka i zalewamy wodą (1 - 2 cm pod nakrętką), na średnim ogniu doprowadzamy prawie do zagotowania. Wówczas zmniejszamy ogień i podgrzewamy jeszcze przez ok. 3 minuty.
SZLACHETNE Drożdże do wina - Uniwersalne Uzyskanie wina z moszczu owocowego zawdzięczamy drobnoustrojom – konkretniej dużej grupie drożdży należących do rodzaju Saccharomyces cerevisiae i Saccharomyces bayanus. Stosowane w przemyśle winiarskim, specjalnie wyselekcjonowane i udoskonalane w laboratoriach, szlachetne drożdże winiarskie podzielone są na szereg ras w zależności od preferencji substratowych (rodzaju owoców, stężenia cukru), szybkości i wydajności produkcji alkoholu. Drożdże oferowane są w postaci zawiesiny w specjalnym płynie ochronnym; il. 20 ml. Widać je w saszetce w postaci jasno brązowego osadu. Przed przystąpieniem do ich użycia należy saszetkę dobrze wstrząsnąć, aby płyn stał się mętny. Pojedyncza dawka po namnożeniu wystarcza na przygotowanie do 25 L wina. Sposób użycia: Do butelki o pojemności 1 L wlać 150 ml soku (lub 200 g rozdrobnionych owoców), 300 ml wody i dodać 2 łyżeczki cukru. Butelkę zakryć czopem z waty i pasteryzować 30 min. Po wystudzeniu do butelki wlać zawartość wstrząśniętej uprzednio torebeczki drożdży. Całość pozostawić na 1-2 doby w temp. 26°C, po czym wlać do balonu z nastawem wina (5-25 L). W ofercie znajdują się również następujące rasy drożdży: Burgund – do win czerwonych, zarówno stołowych jak i deserowych; owoców wysoko garbnikowych jak aronia, śliwki, winogrono czarne, bez, wiśnie, porzeczki czarne i czerwone, jeżyny oraz jagody. Bordeaux – do win czerwonych stołowych; owoców takich jak czarne jagody czy winogrono. Malaga – do win czerwonych deserowych; owoców takich jak winogrono czarne czy aronia. Madera – do win białych i czerwonych deserowych; owoców takich jak agrest, gruszki, maliny, morele, truskawki, porzeczki czerwone i białe, rodzynki oraz zboża. Portwein – do win białych i czerwonych deserowych, owoców takich jak wiśnie, jeżyny, porzeczki czarne i białe. Tokay - do win białych deserowych i stołowych; do owoców takich jak agrest, głóg, gruszki, jabłka, rabarbar, morele, dzika róża, truskawki, winogrono białe, porzeczki białe oraz rodzynek i zboża. Sherry – do win białych deserowych, owoców takich jak czereśnie, jabłka, głóg, dzika róża, winogrona białe, porzeczki białe oraz rodzynki i zboża. Sauternes – do win białych lekkich i stołowych, owoców takich jak jabłka, gruszki, morele czy winogrono białe. Wszystkie wymienione powyżej rasy umożliwiają produkcję win o zawartości alkoholu do ok 14%. Uniwersalne – do win białych i czerwonych oraz wszystkich gatunków owoców, charakteryzujące się wysoką odpornością na alkohol do ok 18%. W przypadku drożdży w zawiesinie zalecane jest wstępne ich namnożenie. Zabieg ten określa się terminem – przygotowania szczepionki drożdży, innymi słowy matki drożdżowej. Charakterystyka produktu: Drożdże w płynnej zawiesinie, produkowane są w firmie Biowin posiadają wszelkie zaświadczenia przedstawiające ich wysoką jakość. Szczepy pochodzą z najbardziej renomowanych instytutów mikrobiologii w Polsce, są organizmami mezofilnymi, czyli namnażającymi się w przedziale temperatur od 18 do 30°C. Użytkowanie Drożdże należy przechowywać w chłodnym i suchym miejscu. Zalety szlachetnych drożdży winiarskich: tolerancja na alkohol ok. 14-18% odporność na wysokie stężenia cukru (miodowe lub uniwersalne), dwutlenku węgla, garbników wytrzymują większe stężenia siarki np. po użyciu pirosiarczynu potasu prowadzony przez nie proces fermentacji jest szybszy, co zmniejsza prawdopodobieństwo zakażeń gotowe wino jest stabilne i dobrze odfermentowane trwała barwa i odpowiednio dobrany bukiet Wady prowadzenia fermentacji z udziałem drożdży dzikich: tolerancja na alkohol jedynie do ok. 10% mała odporność na kwasy, większe stężenia cukru, duże ilości garbników np.: wino z aronii prowadzona przez nie fermentacja nie przebiega do końca gotowe wino często jest niestabilne, ulega łatwo zakażeniom barwa wina często jest nietrwała smak i aromat gotowego wina w dużym stopniu jest wynikiem przypadku UWAGA: We wszystkich etapach przygotowania szczepionki drożdży niezwykle ważne jest zachowanie sterylnych warunków. Szczególna uwagę zwrócić należy na czystość naczynia, w którym namnażane będą drożdże.
. 646 592 259 101 792 169 743 298
jak pasteryzować drożdże do wina
