Wstawianie przypisów w prace licencjackie Prace licencjackie Możliwość komentowania Wstawianie przypisów w prace licencjackie została wyłączona Posted on 17 kwietnia 2012 Ważnym zagadnieniem, jeżeli chodzi o prace licencjackie, jest umiejętność wstawiania przypisów w używanym edytorze tekstów w odpowiednich miejscach. Przypisy to wstawiane najczęściej u dołu strony lub na końcu całej pracy fragmenty tekstów, które dają czytelnikowi pojęcie nt. źródła, na które powołuje się autor w swojej pracy. Są one zazwyczaj numerowane (rzadziej punktowane) i mogą zawierać poza źródłem bibliograficznym, na jakie powołuje się autor, jego własny komentarz lub objaśnienie jakiegoś zagadnienia. A jak wstawić przypis przy pisaniu prac licencjackich? Nie jest to wbrew pozorom tak trudne, jak mogłoby się wydawać. W najbardziej popularnym i najczęściej używanym edytorze tekstów MS Word (wersja 2003) wystarczy wejść na pasku narzędzi w menu „Wstaw”, a następnie wybrać z niego opcję „Odwołanie”. Rozwinie się wówczas menu zawierające cztery pozycje, z których wybieramy pierwszą, tj. „Przypis dolny”. Oczywiście kursor myszki musi znajdować się w miejscu, w którym chcemy wstawić nasz przypis. Rozwinie nam się okienko, w którym możemy ustawić, gdzie w naszej pracy licencjackiej przypis ma być wstawiony. Może być to dół strony lub koniec dokumentu. Wybieramy również format numeracji przypisu. Numeracja może być znaczona cyframi rzymskimi lub arabskimi, w zależności od naszych upodobań. Możemy również z łatwością wybrać zamiast numeracji wypunktowanie - wystarczy określić symbol tzw. znacznika niestandardowego. Wstawianie przypisu kończymy kliknięciem w polecenie „Wstaw” i gotowe! Nasz przypis pojawia się tam, gdzie określiliśmy jego położenie, i w takiej formie, jaką sobie zażyczyliśmy. W miejscu, gdzie stał kursor myszki, pojawia się np. cyferka arabska 1 (zawsze w indeksie górnym), a u dołu strony pod elegancką kreską pojawia się przy tej samej cyferce miejsce na odautorski komentarz lub źródło, na które powołuje się autor.

PRZYKŁADOWE PRACE. Poniżej prezentujemy kilka prac lub części prac (rozdziałów), które nie zostały odebrane przez klientów. Pozwolą one Państwu zapoznać się z tym, jak piszemy. Proszę tylko nie zwracać uwagi na daty wydania cytowanych książek – przedstawiamy różne prace – również takie, który były pisane na początku

Wytyczne Krok 1. Zapoznaj się z WYTYCZNYMI uczelni i oczekiwaniami promotora Przede wszystkim dowiedz się jak dużą objętość ma mieć Twoja praca. Od tego tak naprawdę zależy taktyka pisania pracy. Prace można podzielić na 3 kategorie w zależności od objętości: Krótka i konkretna – maksymalnie 20 stron Specyfika pracy: w przypadku tak krótkich prac kluczowe znaczenie ma część analityczna. O sukcesie pracy decydują takie elementy jak trafne hipotezy, przegląd aktualnych badań, przemawiających zarówno na rzecz postawionych hipotez jak i niezgodnych ze stawianymi przypuszczeniami (Jak postawić pytania i hipotezy badawcze?). Taka praca wymaga znalezienia odpowiedniej ilości badań, często w języku angielskim, zapoznania się z nimi (głównie ze wstępem i dyskusją wyników) oraz wyciągnięcia wniosków i ich zwięzłego opisania w formie dyskusji wyników (link) Wymogi formalne: Najczęściej w tego typu pracach wymagany jest system APA (link bibliografia i źródła) Standardowa objętość – 40-70 stron Specyfika pracy: najważniejszym elementem tego typu prac stanowi przegląd literatury przedmiotu. Część teoretyczna składa się najczęściej z 2 rozdziałów, które szeroko opisują definicję danego zjawiska i stosowane rozwiązania. Prace te mogą choć nie muszą zawierać część analityczną, na którą zazwyczaj składają się metodologia i opis wyników badania ankietowego. Część badawczą może też stanowić analiza wybranego przedsiębiorstwa i stosowanych przez niego rozwiązań bądź studium przypadku. Pisząc te prace warto zwrócić uwagę na to jak popularny jest omawiany temat i źródła, z których korzystamy, gdyż prace te obarczone są wysokim ryzykiem plagiatu. Istotne jest także, aby już na samym początku upewnić się czy to co zamierzamy zamieścić w pracy jest na temat i czy jest zgodne z oczekiwaniami promotora. Duża praca – 70-120 stron Kierunki: historia, filologia polska i inne, prawo, pedagogika Specyfika pracy: tego typu prace są nadmiernie obszerne i często niepotrzebnie rozbudowane o tematy pokrewne. Są obarczone wysokim ryzykiem plagiatu. Jeżeli podejmujemy się napisania tak dużej pracy warto stworzyć rozbudowaną ankietę lub podeprzeć się dodatkowo analizą dokumentów przedsiębiorstwa/placówki, można też przeprowadzić wywiad i zamieścić jego transkrypcję w pracy. Prace z historii lub filologii często składają się z licznych cytatów, które poddane są analizie. W takim wypadku należy mieć świadomość, że obowiązkiem promotora jest wyłączenie ich z analizy w programie antyplagiatowym JSA lub podwyższenie dopuszczalnego progu w zakresie współczynnika podobieństwa. Temat pracy Krok 2. Wybierz temat pracy Wybranie tematu pracy jest szczególnie ważne. Jeżeli popełnisz błąd i wybierzesz temat, na który jest za mało literatury, bo problem jest jeszcze nowy, albo wręcz przeciwnie, jest bardzo dużo literatury, ale jest ona głównie stara np. przed 2010 rokiem, przysporzy Ci to wiele problemów. Podczas wyboru tematu powinieneś mieć świadomość jakie pułapki czyhają na Ciebie na poszczególnych etapach pracy. Oto one: –Brak literatury w języku polskim, nie jest to oczywiście problem jeżeli literatura jest dostępna w języku obcym, który znasz wystarczająco biegle. – Popularny temat i specjalistyczne słownictwo. Szczególnie często i zdarza się to w pracach z prawa. Jeżeli omawiane przez Ciebie zagadnienie ma szczególnie bogatą literaturę, to choć napisanie pracy z początku wydaje się bardzo proste, w rzeczywistości wymaga wiele gimnastyki, żeby przedstawić je w nowy sposób i nie zostać posądzonym o plagiat – Trudny dostęp do badanej grupy – pewne tematy choć bardzo ciekawe wiążą się ze utrudnionym dostępem do badanych. Przykładowo grupa osób transseksualnych stanowi około 1%, podobnie może być z osobami sławnymi lub chorymi na szczególnie rzadkie schorzenia. W praktyce oznacza to nie tylko problem z dostępem do badanych ale także do literatury przedmiotu. – Kontrowersyjny temat – poruszanie zagadnień kontrowersyjnych może być bardzo motywujące na pierwszych etapach pracy, niestety istnieje ryzyko że promotor bądź recenzent będą reprezentowali silne poglądy lewicowe, prawicowe czy religijne. W swojej pracy spotkałam się z wieloma tergo typu problemami, które opóźniały lub całkowicie uniemożliwiały obronę pracy przez studenta. Oczywiście student ma prawo podejmować takie tematy, wybierając tą drogę wato jednak być przygotowanym na możliwe komplikacje i utrudnienia – Szczególnie trudny temat– tematy szczególnie trudne często wymagają omówienia zagadnień z wielu dziedzin i posiadania przekrojowej wiedzy. Osoby decydujące się na takie tematy powinny mieć świadomość jak wiele wysiłku, pracy, czasu oraz możliwości poznawczych wymaga zrealizowanie danego zagadnienia. Obecnie wyciąganiem wniosków w oparciu o liczne dane zajmuje się oprogramowanie i specjaliści. Polecam zastanowić się trzykrotnie przed podjęciem nadmiernie trudnej pracy, gdyż znam wiele przypadków w których przerost ambicji zaowocował rezygnacją z dyplomu. Plan pracy Krok 3. Przygotuj PLAN PRACY Opracowanie odpowiedniego planu pracy wymaga dogłębnego zapoznania się z literaturą przedmiotu. Warto zadbać o to, aby nie powielać tych samych tematów w poszczególnych rozdziałach i podrozdziałach, poszczególne rozdziały i podrozdziały nie powinny znacząco różnic się pod kątem objętości i ilości podpunktów. Plan pracy powinien odpowiadać jej tematowi. Można wyznaczyć pewien uproszczony schemat tworzenia planu pracy, a podstawie tematu. Załóżmy, że mamy taki temat: „Stres i wypalenie zawodowe (człon A) lekarzy pracujących na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR) (człon B)„ w planie pracy należy uwzględnić człon A: Rozdział 1. Stres i wypalenie zawodowe i człon B: Specyfika pracy lekarzy pracujących na SOR-ze. Najczęstsze punkty w planie pracy to definicja zagadnienia, klasyfikacja zagadnienia, przegląd literatury przedmiotu, związek pomiędzy zmiennymi, wpływ zmiennej A na zmienną B, czynniki wpływające na kształtowanie się X, zagadnienie X w Polsce w okresie PRL, charakterystyka przedsiębiorstwa, kontrola jakości. Przygotowanie teorii Krok 4. Pisanie teorii Prawdopodobnie istnieje tyle sposobów pisania pracy ilu studentów. Są osoby, które rozpoczynają od przeczytania sporej ilości literatury, którą następnie opisują, inne osoby parafrazują tekst fragmentami, a jeszcze inne najpierw gromadzą źródła w jedną względnie spójną całość, żeby następnie je parafrazować i redagować. Bez względu na to jak będziesz pisał pracę, ważne żebyś nie popełnić poniższych błędów: – Na bieżąco odwołuj się do źródeł. W pracy dyplomowej tekst, który nie jest opatrzony źródłem można usunąć albo opatrzyć źródłem 😊. Tworzenie akapitów bądź całych stron w pracy bez odwoływania się do źródeł jest błędem. Jeżeli nie będziesz tego robił na bieżąco przysporzy Ci to później wiele kłopotów – Pisz spójnie. Tekst spójny to taki, który posiada klarowną strukturę i przekaz. Unikaj niepotrzebnych zdań, dygresji, opisu niezwiązanych ściśle z tematem zagadnień. Używaj spójników: jednak, ponadto, w powyższym przykładzie. Każde zdanie i akapit powinny kierować uwagę czytelnika w wyznaczonym przez Ciebie kierunku, jeżeli przytaczać przykłady, powinieneś to robić w określonym celu. Każdy rozdział powinien kończyć się wnioskami. Wprawa w pisaniu tekstów przychodzi wraz z doświadczeniem i na początku Twój tekst może znacząco odbiegać od wymagań pracy naukowej. Z czasem jednak będzie Ci szło coraz lepiej. Choć samo napisanie pracy naukowej nie wydaje się być szczególnie ważnym osiągnięciem, to umiejętności , które w ten sposób nabędziesz pomogą Ci w przyszłości zyskać pracę, pieniądze i bliskie relacje. – Korzystaj z aktualnych źródeł. Literatura, na którą się powołujesz nie powinna być wydana przed 2010 rokiem, jest to częste zastrzeżenie promotora i recenzenta. Chociaż pewne rzeczy się nie zmieniają, takie jak na przykład twierdzenie pitagorasa, uczelnie wyższe oczekują odwołań do najnowszej literartury. Jest to szczególnie zasadne w odniesieniu do przepisów, które nieustannie się zmieniają (link przeczytaj jak napisać pracę z prawa). – Nie pisz za dużo – jeżeli to zrobisz istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że promotor skreśli część Twojej pracy i dopisze komentarz: „zamiast tego proszę opisać…”. Być może promotor ma niewyartykułowane założenia na temat tego co w danym miejscu na się zawrzeć i przekaże Ci je kiedy zapozna się z Twoją pracą, jest to bardzo częsta sytuacja. Nie zamartwiaj się więc na zapas, że Twoja praca jest za krótka, jeżeli tak będzie poproś promotora o wskazówki o co uzupełnić dany rozdział. – Twórz krótkimi zdaniami – jest to praktyczne i wygodne zarówno dla Ciebie jak i czytelnika. Krótkie zdania tworzy się łatwiej, ich składnia jest prostsza. Dzięki nim ułatwiasz sobie pracę i zmniejszysz prawdopodobieństwo popełniania błędów. Są one łatwe w odbiorze, a prosty tekst przyjemny do czytania. Tworzenie długich zdań (szczególnie popularne w tekstach prawniczych) nie jest przejawem ani wysokiej inteligencji ani obszernej wiedzy, a raczej braku precyzji w formułowaniu komunikatów. Badania własne Krok 5. Przygotowanie badań własnych Niefortunnie ten krok ma numer 5, tak naprawdę należałoby zaplanować i rozpocząć badania własne zaraz po nakreśleniu planu pracy i przygotowaniu przeglądu literatury. Niestety kolejność kroków odzwierciedla chronologię działań większości studentów. Bez względu na to, w którym momencie zabierzemy się za badania należy: Określić zmienne i sposób ich pomiaru : ankieta własna/ narzędzia psychometryczne/ analiza dokumetów/ studium przypadku/ analiza danych przedsiębiorstwa/ innePostawić hipotezyZweryfikować hipotezyWyciągnąć wnioski Pisanie części analitycznej można porównać do pokonywania drugiej połowy trasy na maratonie. Wydawałoby się że dużo już za nami, a jednak najgorsze dopiero nadchodzi. Tak jak w biegach, tak i tu większość nieprzygotowanych po prostu wysiada. Krótko wymienię problemy, z którymi mierzą się studenci na tym etapie pracy: – narzędzia nie mierzą tego co miały mierzyć – podstawowy i często popełniany błąd podczas tworzenia ankiety własnej (przeczytaj jak tworzyć ankietę)– zadane pytania nie dotyczą postawionych hipotez i wyznaczonych zmiennych. Zdarza się także, że ktoś planował mierzyć stres, ale wybrał narzędzia do pomiaru radzenia sobie ze stresem. W takiej sytuacji jest kilka rozwiązań: zmienić hipotezy i zmienne, przeprowadzić na nowo badania, liczyć na wyrozumiałość lub nieuważność promotora i recenzenta. – wyniki nie są przygotowane do obliczeń – niestety samo przeprowadzenie badań nie wystarczy, wyniki trzeba jeszcze przygotować do obliczeń, czyli wprowadzić do odpowiedniego programu, jak np. Excel lub SPSS, najlepiej w taki sposób, żeby wszystkie dane dla każdej osoby zaprezewntować w jednym rzędzie. Najczęstsze błędy to tworzenie kilku arkuszy danych dla poszczególnych grup np. kobiet i mężczyzn, wprowadzanie wyłącznie wyników przeliczonych/ znormalizowanych (uniemożliwia przeprowadzenie obliczeń), przedstawienie danych w sposób tak chaotyczny, że nie sposób dojść ich znaczenia – wyniki nie odpowiadają na pytania – szczególnie częsty błąd na kierunkach wymagających przeprowadzenia analizy statystycznej, jeżeli studiujesz psychologię lub pielęgniarstwo, pytaj o różnicę lub o związek a nie o przyczynę (link). Ostatecznie ten błąd wcale nie jest najgorszy, możemy go szybko poprawić zmieniając pytania badawcze w części metodologicznej lub wykonując dodatkowe obliczenia – wnioski nie piszą się same – na koniec pracy należy opisać wnioski z badań własnych. Jest to miejsce, w którym od studenta wymaga się samodzielnego myślenia i twórczości. Nic więc dziwnego, że po tak długiej nauce omawiania własnymi słowami cudzych zdań (część teoretyczna) tu pojawia się problem. Napisanie wniosków nie jest trudne, ale jest tym czego należało unikać w poprzedniej części pracy. Wniosiki to przypuszczenia i gdybania, które na co dzień przychodzą nam z lekkością np. Twoja koleżanka wchodzi do domu mokra, a w Twojej głowie pojawia się myśl: „Pada deszcz, zmokła” jest to naturalne wnioskowanie. Musiałeś jednak powstrzymywać się od pisania zdań, które tak łatwo przychodziły Ci do głowy podczas tworzenia całej pracy, dlatego teraz jesteś całkowicie być zbity z tropu. Wnioski to nic trudnego. Załóżmy, że wyniki Twoich badań wykazały, że kobiety częściej niż mężczyźni malują paznokcie, ale młodsi mężczyźni częściej niż starsi malują paznokcie oraz że mężczyźni w dużych miastach wykonują więcej zabiegów pielęgnacyjnych niż mężczyźni w małych miejscowościach. Dodatkowo wiesz, że na wsiach i w mniejszych miejscowościach jest więcej rzemieślników, rolników. Możesz więc pomyśleć że ma to związek i właśnie to należy napisać we wnioskach, ze wskazaniem, że jest to przypuszczenie, które należałoby zweryfikować w kolejnych badaniach. Dowiedz się co jeszcze powienieneś zawrzeć w zakończeniu pracy. Napisanie wniosków nie jest trudne, ale sporządzenie dyskusji wyników już tak. Przeczytaj jak ją poprawnie napisać. Dokończ dzieła Krok 6. Ostatnie szlify Pamiętaj praca powinna zawierać wstęp , zakończenie, spis treści, steszczenie, bibliografię, spisy tabel i rysunków. To już końcówka, więc jesteś wykończony. Niestety może się tak zdarzyć, że będzie to dopiero początek prawdziwej przygody. Kiedy już napiszesz pracy należy ją sformatować, dopracować pod kątek językowym i przejść pozytywną weryfikację w programie antyplagiatowym JSA (przeczytaj jak działa JSA). Tuż przy mecie może się okazać, że promotor życzy sobie poprawek merytorycznych, współczynnik plagiatu jest za wysoki, statystyki są źle wykonane a przypisy wymagają poprawy. To jest właśnie ten moment w którym zgłasza się do mnie większość klientów. Bez względu na to jakiej pomocy, na jakim etapie pracy potrzebujesz dobrze trafiłeś. Zapoznaj się z cennikiem i opiniami na mój temat. Nie poddawaj się meta jest tuż tuż! Pomoc w pisaniu pracy Pomagam w pisaniu prac od 20 lat. Otrzymane materiały mogą zostać wykorzystane jedynie zgodnie z prawem! Opracowania i pomoce dydaktyczne mogą być wykorzystane tylko i wyłącznie w sposób nie naruszający KK oraz przepisów Prawa Autorskiego. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za ich dalsze użytkowanie oraz sposób wykorzystania. indywidualnie opracowany wzórwstęp do pracy naukowejanalizę statystycznąprzegląd badań naukowych pod postawione hipotezymetodologię badańdyskusję wynikówzakończenieformatowanie pracypoprawę językowąuaktualnienie źródełparafrazę pracy pod JSAuzupełnienie, dostosowanie i bibliografii Wykonuję wszelkie poprawki od promotora w powyższym zakresie! Prace poprawiam do skutku – aż do przyjęcia jej przez promotora! Dlaczego pisane przeze mnie teksty i wnioski są UNIKALNE i co to znaczy? Pisząc teksty nie korzystam z gotowych materiałów ani zbiorów dotychczasowych prac. Wykorzystuję najnowszą literaturę, opublikowaną po 2010 roku. Na początku wspólnie określamy Twoje cele. Wykonuję szczegółowe poprawki pracy według uwag promotora Pomagam w układaniu planu pracy, zawiera on definicje najważniejszych zagadnień, opis wybranej problematyki, etiologię zjawiska, analizę dotychczasowych badań. Pomagam poprawić spójność w pracy, tak żeby część teoretyczna była spójna i ściśle powiązana z częścią analityczną. Pomagam pisać i poprawiać teksty, które nie są prostą parafrazą kilku podręczników. To co sprawia, że moje teksty są unikalne, to wyciągane przeze mnie wnioski i przejrzysty wywód w pracy. Dzięki współpracy ze mną każdy rozdział i podrozdział ma precyzyjną strukturę, jest konkretny i na temat. Nie umieszczam w pracy niepotrzebnych materiałów, tylko po to aby zwiększyć jej objętość. Każde napisane przeze mnie zdanie ma znaczenie i wnosi nowe informacje. Tworzę całkowicie unikalne treści. Pisanie jest moją pasją, dlatego z ciekawością podchodzę do trudnych tematów. Posiadam umiejętność spojrzenia na dany problem z szerokiej perspektywy, a moje dwudziestoletnie doświadczenie sprawia, że jestem biegła w tworzeniu tekstów naukowych. Dlaczego pisane przeze mnie teksty są AKTUALNE i jakie to ma znaczenie? Każda dziedzina nauki stale się rozwija. Niektóre zdefiniowane kiedyś terminy dzisiaj mają inne znaczenie. Nawet w dziedzinach z zakresu nauk ścisłych takich jak matematyka i fizyka nieustannie dokonuje się nowych odkryć. Aktualność pracy ma nieco inne znaczenie w zależności od kierunku. Prace magisterskie z prawa muszą być oparte o aktualne przepisy i omawiać nowo wydane ustawy. Analiza ekonomiczna musi zostać wykonana w oparciu o jak najnowsze dane. Analiza badań z zakresu psychologii powinna uwzględniać jak najnowsze wyniki badań. Aktualność pracy, sprawia, że wyciągane w niej wnioski są trafne i mają aplikacyjne zastosowanie. Ponadto jest to dowód na samodzielność wykonanej pracy i dojrzałość naukową studenta. Bez względu na to czy piszesz pracę w całości samodzielnie, czy może zlecasz napisanie jej części komuś innemu, przed oddaniem jej do promotora lub dziekanatu sprawdź czy zamieszczone w niej źródła są aktualne. Inne artykuły: Praca magisterska z prawa Praca magisterska z psychologii Praca licencjacka z zarządzania Praca magisterska z pedagogiki Praca magisterska z ekonomii Praca magisterska z pielęgniarstwa Praca z fizjoterapii Praca licencjacka z socjologii Praca z medycyny estetycznej Praca licencjacka kosmetologia

Przypisy w całej pracy muszą być zapisane konsekwentnie. 5. nie można traktować jako źródła naukowego i cytować treści ze stron typu: Bryk, Ściąga, Chomikuj, Wikipedia itp. 6. netografia nie powinna stanowić więcej jak 5-10% całej bibliografii (szersze wykorzystanie stron www, za zgodą promotora, związane jest z tematem pracy) 7.

Praca licencjacka czy dyplomowa nie napisze się sama. Dlatego warto się przygotować i mieć plan pisania pracy zaliczeniowej. W nim będą zawarte krok po kroku etapy pisania. Warto też pamiętać, że pisanie pracy jest czasochłonnym procesem. I nie jest prawdą, że studenci, którzy interesują się danym tematem, swoją pracę licencjacką napiszą szybciej i lepiej. Z doświadczenia wiemy, że taką pracę napiszą studenci, którzy są dobrze zorganizowani i przykładają się do obowiązków. Czy są szybkie sposoby na napisanie pracy licencjackiej? Na dobrą sprawę nie istnieją szybkie sposoby na napisanie żadnej pracy. Każdy projekt, w tym pisanie pracy zaliczeniowej, wymaga przygotowania, zaangażowania i przede wszystkim czasu. Jednak prace licencjackie można napisać kilkoma sposobami. Poprawa plagiatu jest najszybszą metodą na napisanie pracy licencjackiej. Jednak jest to sposób, który i my odradzamy. Przede wszystkim takie pisanie pracy licencjackiej nie sprzyja edukacji. Jest to zwyczajna praca z tekstem, która nie wnosi nic merytorycznego. Poza tym końcowa praca nie będzie zbyt oryginalna. Wymagania co do prac licencjackich są małe w porównaniu z pracami magisterskimi. Dlatego warto je wykorzystać do samodzielnej nauki i potraktować jako przygotowanie do dalszej edukacji, a nie jako zło konieczne. Jak napisać pracę licencjacką krok po kroku? Jest wiele porad dotyczących pisania pracy licencjackiej. Na dobrą sprawę można wyróżnić aż 17 kroków, jednak dokładny plan pisania pracy licencjackiej najlepiej jest opracować samemu. Wtedy będzie on dostosowany do naszych potrzeb i przede wszystkim realistyczny. Stałymi elementami planu przygotowania pracy są: Jakie są etapy pisania pracy licencjackiej? Wybór tematuWybór promotoraSporządzenie planu pracy licencjackiejPrzygotowanie konspektuPrzygotowanie bibliografiiOpracowanie metodologiiPrzygotowanie rozdzialow teoretycznychDyskusja i konkluzjaPoprawa plagiatu Korekta tekstu i formatowaniePrzygotowanie streszczenia Ponadto, w zależności od rodzaju pracy, trzeba jeszcze wziąć pod uwagę analizę wyników, przygotowanie ankiety bądź samego eksperymentu. Czasem również dochodzą nieprzewidziane sytuacje jak zmiana promotora albo zmiana tematu pracy licencjackiej. Jak zacząć pisać pracę licencjacką? Wybór tematu pracy licencjackiej Od czego zacząć pisanie pracy licencjackiej? Wybór tematu pracy licencjackiej jest nie mniej ważny niż wybór tematu innej pracy dyplomowej. Zły wybór tematu może nawet uniemożliwić oddanie pracy na czas. W niektórych przypadkach studenci są zmuszeni wprowadzać zmiany tematyczne, a nawet zmienić temat i zakres badania, czyli zacząć pisanie pracy licencjackiej od nowa. Wybór promotora Jednym z ważniejszych wyborów na studiach jest ten dotyczący promotora. Im dalej, tym poważniej – promotor pracy licencjackiej lub inżynierskiej, potem pracy magisterskiej, aż wreszcie opiekun naukowy podczas studiów doktoranckich. Czym warto kierować się w trakcie szukania promotora? Idealny promotor nie istnieje. Jednak przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na dorobek naukowy i zaangażowanie w prace swoich studentów. Sporządzenie planu pracy licencjackiej Najlepszym planem pisania pracy licencjackiej okazuje się być sam spis treści. Źle napisany i zaakceptowany plan pracy licencjackiej może poważnie utrudnić lub wręcz uniemożliwić dalsze jej przygotowanie. Jednak plan to coś więcej niż pisanie. To również organizacja pracy w czasie. Gdy mówimy o planie pisania pracy licencjackiej, to zwykle mamy na myśli sam konspekt i merytoryczny plan pracy. Jednak planowanie wychodzi poza te obszary i większość studentów woli zaplanowac z góry cały proces pisania pracy, niż ograniczyć się tylko do planu pracy zaliczeniowej. Opracowanie metodologii Warto zaznaczyć, że metoda i metodologia to nie to samo. Rozdział opisujący podejście i przebieg badań zasadniczo znajduje się po przeglądzie literatury i przed rozdziałami opisującymi wyniki. Dla badaczy i autorów z dziedziny nauk społecznych rozdział ten zwykle nosi nazwę „Metodologia”, ale zawiera też opis metod użytych do zgromadzenia danych. Czy zawsze trzeba planować pisanie pracy licencjackiej? Odpowiedź jest jednoznaczna. Oczywiście, że nie. Nie trzeba zawsze planować pisania pracy zaliczeniowej. De facto większość studentów okres na pisanie pracy poświęca pogłębianiu wiedzy, traktując przy tym pisanie jako sprawę drugorzędną. Jeśli ktoś lubi swoją dziedzinę i chętnie poszerza horyzonty, pisanie pracy będzie raczej chaotyczne. Nie jest to jednak nic złego. Jeśli student interesuje się tematyką, to nie potrzebuje motywacji i plan pisania pracy licencjackiej tylko będzie przeszkodą. Trzeba jednak pamiętać, aby nie wpadać w pułapkę. Dużo osób bowiem, zamiast pisać pracę, zajmuje się przyswajaniem wiedzy i zaspokajaniem ciekawości. O czym warto pamiętać pisząc pracę licencjacką? Na bieżąco uzupełniaj przypisy Podczas pisania części teoretycznej na bieżąco uzupełniaj przypisy – nigdy nie zostawiaj tego na koniec, bo w ten sposób łatwo się pogubić. Warto zgłębić temat przed przystąpieniem do pisania pracy Warto być oczytanym na dany temat jeszcze przed przystąpieniem do pisania. Od razu można tworzyć listę bibliografii albo zapisywać pliki na dysku, aby później nie szukać ich znowu po całym internecie. Wybór kilku tematów pracy licencjackiej Dobrze mieć przygotowanych kilka tematów pracy. Jest to pewnego rodzaju polisa ubezpieczeniowa na wypadek, gdyby nie było wystarczającej ilości literatury. Wbrew pozorom bardzo łatwo wpaść w pułapkę braku źródeł albo źle sformułowanego pytania badawczego. Dlatego warto mieć alternatywny temat pracy licencjackiej. Plagiat w pracy licencjackiej Plagiat nie przejdzie. Na dobrą sprawę studenci są doskonale poinformowani o tym, jak ich praca będzie sprawdzana, a mimo to co roku są tacy, którzy zamiast pracy licencjackiej oddają plagiat. Są różne sposoby na napisanie pracy oraz jest na to wystarczająco dużo czasu. Istnieją programy językowe, bezpłatna oraz płatna pomoc w pisaniu prac zaliczeniowych. Dlatego plagiat nie ma za bardzo usprawiedliwienia i wymaga poprawy. Korzystanie z portali internetowych Korzystanie z portali internetowych podczas pisania pracy licencjackiej może zaowocować znalezieniem dodatkowych źródeł wiedzy, na które można się powołać. Jednak warto pamiętać, że zawsze najlepiej dotrzeć do oryginalnej publikacji i cytować ją, a nie wzmiankę w internetowym artykule. MOŻE CI SIĘ SPODOBAĆ RÓWNIEŻ: Dziesięć rzeczy, o których warto wiedzieć przed rozpoczęciem pracy doktorskiej Kiedy pisałem swoją pracę dyplomową, za oknem było ciemno. Przez większa część jesieni i całą zimę dumnie siedziałem z nosem w książkach i dzielnie parłem naprzód przez niezliczone strony tekstu. Problem w tym, że lubiłem studia i bardzo mnie... Administracja publiczna a zarządzanie publiczne: jaka jest różnica? Często błędnie uważa się, że zarządzanie publiczne jest tym samym, co administracja publiczna. Choć te dwie dyscypliny w pewnym stopniu się pokrywają, w praktyce oznaczają pełnienie różnych obowiązków zawodowych. Administracja publiczna koncentruje się na tworzeniu polityki publicznej i koordynowaniu... Przypisy i bibliografia – styl APA 7 W październiku 2019 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA) wprowadziło 7. wydanie APA Publication Manual, które zastępuje 6. wydanie opublikowane w 2009 roku. W tym czasie wiele się zmieniło. Powszechniejsze stało się cytowanie materiałów online, coraz ważniejsze jest używanie języka... 1. Po pierwsze upewnij się, że cytat pochodzi z dzieła zbiorowego, czyli np. czy praca jest pod redakcją, czy poszczególne artykuły są napisane przez różnych autorów z podaniem ich nazwiska. 2. Za cytowanym fragmentem postaw kursor myszy. Jeżeli jest to cytat będzie to między znakiem zamykającym cudzysłów a kropką, przecinkiem.

Przypisy to nieodzowny element każdego cytowania, bez niego cytowanie to nie cytowanie, a zwykły plagiat! Dlatego żeby raz na zawsze rozwiać wszystkie wątpliwości postanowiłam podzielić się z Wami tajemną wiedzą z zakresu prawidłowego tworzenia przypisów. Muszę przyznać, że dopóki nie zaczęłam zgłębiać tematu, nie miałam pojęcia o systemie oksfordzkim czy harwardzkim, co ciekawe internety też nie są w tej kwestii zgodne 🙂 Jedno jest pewne, tworzenie przypisów według podanych zasad jest prawidłowe, a jak nazywają się systemy tworzenia przypisów to sprawa drugorzędna. Według specjalistów powszechnie stosowane są trzy rodzaje tworzenia przypisów: 1. System klasyczny, zwany też tradycyjnym (tzw. system oksfordzki, z ang. Oxford Referencing System) – polega na wprowadzeniu do tekstu głównego odsyłaczy liczbowych, liter lub gwiazdek, w indeksie górnym. Odsyłacze umieszczane są bezpośrednio po słowie kończącym cytat, samodzielnie lub w nawiasie. Przykład … opis zgodnie z przyjętymi zasadami1 lub … opis zgodnie z przyjętymi zasadami(1) – oczywiście te 1 w indeksie górnym 🙂 Każdemu odsyłaczowi musi towarzyszyć identycznie oznaczony przypis w stopce strony, ewentualnie po każdym rozdziale pracy. 2. System autor – rok (tzw. system harwardzki, z ang. Harvard System). Z tym systemem przypisów stykam się najczęściej i sama też go najchętniej stosuję, może z tego względu, że jest on powszechny w pracach z nauk ścisłych, przyrodniczych i społecznych. Polega on na umieszczeniu po zakończonym cytacie w nawiasie okrągłym lub kwadratowym nazwiska autora i roku wydania utworu który cytujemy. Spotykany jest też wariant z podaniem numeru strony z której korzystaliśmy, czy inicjałami imion autora, chociaż ja się z takimi przypisami nie spotkałam. Przykłady: jeśli utwór ma jednego autora – (Nowak, 2003) Jeśli utwór ma dwóch autorów – (Nowak i Kowalski, 2003) Jeśli utwór ma 3 autorów lub więcej, podajemy nazwisko pierwszego autora i skrót ‘i in.’ (Nowak i in., 2003) Po nazwisku autora stawiamy przecinek, tak jak w przykładzie powyżej lub nie stawiamy nic (Nowak 2003). Jeśli w pracy odwołujemy się do kilku prac tego samego autora wydanych w tym samym roku, prace oznaczamy dodatkowo literą alfabetu wstawioną po roku wydania (Nowak, 2003a) W tym systemie na końcu pracy musimy zamieścić tzw. bibliografię załącznikową, czyli oddzielny rozdział pracy, w którym podamy alfabetycznie, według nazwisk autorów wszystkie pozycje literatury z których korzystaliśmy w trakcie pisania pracy. 3. System numeryczny (tzw. system vancouverski, z ang. Vancouver System). W tym przypadku po cytacie umieszczamy w nawiasie okrągłym lub kwadratowym cyfrę, która będzie odnośnikiem do konkretnego przypisu w bibliografii umieszczonej na końcu pracy (tak samo jak w systemie harwardzkim). Pamiętajmy, że jeśli w tekście powołujemy się kilkukrotnie na ten sam utwór to stosujemy zawsze ten sam numer. Bibliografię w tym przypadku konstruujemy zgodnie z kolejnością odnośników w tekście. Przykład … opis zgodnie z przyjętymi zasadami (1) lub … opis zgodnie z przyjętymi zasadami [1] Bibliografia, Piśmiennictwo, Spis literatury, niezależnie jak nazwiemy ten ostatni rozdział pracy, mają się w nim znaleźć wszystkie przypisy do odnośników umieszczonych w tekście. Brak pojedynczych pozycji uznawany jest za błąd techniczny i nie ma najczęściej znaczenia przy ocenie merytorycznej pracy ale świadczy o naszym niedbalstwie, więc czasem lepiej dwa razy sprawdzić 🙂 Konstrukcja przypisów to już zupełna dowolność formy i nie ma ujednoliconych zasad gdzie kropka, gdzie przecinek, nawias czy kursywa. Jeśli szczegółowe zasady nie zostały Wam odgórnie narzucone, to najważniejsza jest konsekwencja. Wszystkie przypisy w bibliografii powinny być podane według konkretnego schematu jaki sobie przyjmiecie. Moje propozycje: Książka: Nazwisko i imię lub inicjały imion autora(ów). Rok. Tytuł. Wydanie. Miejsce wydania. Wydawca. ISBN: Zakres stron. Przykład: Nowak A., Kowalski Z. (2003). Zasady cytowania. Wydanie I. Warszawa. Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 978-83-7299-463-9: 97-105. Artykuł z czasopisma: Nazwisko i imię lub inicjały imion autora(ów). Rok. Tytuł. Tytuł czasopisma, Numer czasopisma: Zakres stron. Przykład: Nowak A., Kowalski Z. (2003). Zasady cytowania. Przegląd literacki, 25: 97-105. Nie zapominajmy o umieszczeniu w bibliografii adresów stron www z których korzystaliśmy w trakcie pisania pracy! Tą część bibliografii coraz częściej nazywamy netografią. Zapraszam też do przeczytania moich wpisów w których poznacie zasady prawidłowego cytowania i dowiecie się co jest plagiatem, a co nie!

. 81 88 403 615 211 196 397 389

jak tworzyć przypisy w pracy licencjackiej