Dzień gaśnie w szarej mgle, Dzień Kobiet! Dzień kobiet! Dzień kolejny minął, Dzień, Dziesięć lat temu w ciemną, Dziewcyno, dziewcyno, Co w; Dziewczyno porwę cię na koniec; Dziękuję Ci Mamo Za wszystkie; Dziołcha - dziś niy przylazuj, Dzisiaj czarny rasista zamyślił; Dzisiaj czarny rasista zamyślił; Dzisiaj jestem w Alabamie i

Tekst piosenki: Dzień gaśnie w szarej mgle. Wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach. Zmierzch z jezior żagle zdjął, Mgieł porozpinał sto... Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas. Już wracać czas. Noc się przybrała w czerń... To smutny lata zmierzch. Już kormorany odleciały stąd, Poszukać ciepłych stron. Powrócąc wiosną nad jeziora. Nikt nas nie żegna tu, Dziś tak tu pusto już... Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr. Już wracać czas. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Quiz z polskich miasteczek i miejscowości. Wielki QUIZ z symboli. Trójzęby, zwierzęta i inne. Rozgrzewka na dobry dzień. Szybki QUIZ geograficzny. Quiz ortograficzny z nazwami zwierząt. Tutaj trzeba zdobyć 10/10. Quiz ortograficzny na mroźną niedzielę. Nawet mistrzowie muszą uważać!
Tekst piosenki: Gdy gaśnie dzień wśród mych rodzinnych pól, Spowity w blask i cień przychodzę tu. Witają mnie szelesty bujnych traw, W wieczornej szarej mgle zielony staw. Od białych brzóz i rosochatych wierzb Melodia płynie tu, by zginąć gdzieś. I słyszę w krąg, jak wiatr na liściach gra Znajomy każdy ton i bliski od lat. Zapada noc, zbudziła roje gwiazd, A liść w brylantach ros srebrzyście gra. Nim pójdę stąd, na jawie roję sny, Oczarowany grą z minionych dni. I śpiewam pieśń, co twoją nutą brzmi, W niej moje serce jest, w niej radość i łzy. Gdy gaśnie dzień wśród mych rodzinnych pól, Spowity w blask i cień przychodzę tu. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
The Negative One - Slipknot zobacz tekst, tłumaczenie piosenki, obejrzyj teledysk. Na odsłonie znajdują się słowa utworu - The Negative One.
Tekst piosenki: dzień gaśnie w szarej mgle wiatr strąca krople z drzew sznur kormoranów w locie splątał się pożegnał ciepły dzień ostatni dzień w mazurskich stronach zmierzch z jezior żagle zdjął mgieł porozpinał splot szmer tataraku jeszcze dobiegł nas już wracać czas noc się przybrała w czerń to smutny lata zmierzch już kormorany odleciały stąd poszukać ciepłych stron powrócą z wiosną nad jeziora nikt nas nie żegna tu dziś tak tu pusto już mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr już wracać czas mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr już wracać czas Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Dzień gaśnie w szarej - nie! w zielonej! - mgle Jump to. Sections of this page. Accessibility Help. Press alt + / to open this menu. Facebook. Email or phone Wczoraj zapytała mnie dziewczyna, czemu nie jestem podobny do Lenina" - tak śpiewało się kiedyś, no a dziś? Wczoraj powiedziała mi dziewczyna, że... mnie zostawia dla jakiegoś manekina. A co ja na to? Płacz? Skąd! Nieokiełznana radość! Bo jakieś pięć tysięcy miesiąc w miesiąc zarobione bez wychodzenia z domu, czyli tak, jak lubię najbardziej. Dwójka na chatę, trójka na ruchy, w perspektywie średnio zaskakujące pytania o auto, kurs prawa jazdy, mieszkanie własne (ale zapisane na nią), potem dom, dzieci... I za co to wszystko? Za to, o czym pisał w szesnastym wieku już Erazm, notabene syn księdza, za to parosekundowe szczęście? Za zaspokojenie chuci tak nędznego kawałka człowieczego ciała, za tak zwane - przepraszam, że zabrzmi śmiesznie raczej - ruchy frykcyjne? W kawałku gumowego opakowania?No więc dziewczyna mnie porzuciła, bywa, a ja zacząłem konsumować swą radość. No więc książki, mam ich parę setek tych ważnych i uwielbiam odnajdować stare zdania, drażniące, że… ja tak nie najpierw nieboszczyk Kishon, taki izraelski satyryk, który dostał zapewne jakieś oficjalne pozwolenie na drwiny z Żydów, coś jak po nim Woody Allen czy Tarantino. Zaserwuję wam dwa zdanka, istne perełki (a sprzedają to wciąż w milionowych nakładach na całym świecie): "Cały kapitał izraelski znalazł się w rękach żydowskich i budzi to zrozumiałe niezadowolenie w szerokich kręgach społeczeństwa". A drugie: "Także w Izraelu wszystkie hotele należą do Żydów". No więc uczta ironii. Aha, a jak uczta, to oczywiście musiałem pójść do knajpy. Mam jedną ulubioną restaurację, nazywa się tak jak nasza gazeta, a mieści bliziutko mojej starej podstawówki z Grottgera (nr 98, pamiętam do dziś, choć nigdy nie nosiłem tarczy, z zasady od dzieciństwa sprzeciwiam się bowiem wszelkim obowiązkom, coś jak ten Król od Mleczki ze wstrętem do podtrzymywania dynastii, bo wokół jednego się to zawsze kręci, pupy i chałupy). Ale że porzuciła mnie dziewczyna, młoda, bardzo ładna ... bardzo głupia, no to dla odmiany postanowiłem umówić się z facetem, brzydkim (szalenie krzywe nogi), za to niegłupim. W tej knajpie, w której kiedyś mieściła się rezydentura GRU czy KGB, jedna swołocz, zatem znani osobnicy z setki najbogatszych chodzą tam niemal na pamięć i w ciemno, zapewne z racji przywiązania do adresu (a BOR każdorazowo sprawdza, czy na pewno wyjęto wszystkie kable ze ściany, przy okazji instalując nowe, własne). No więc zamiast z laską - poszedłem na kolację z Bakero. To taki trener najlepszej drużyny w kraju, czyli Polonii (Legię walnęła trójką na przykład). I ten Bakero jest w Polsce kompletnie niedoceniony, a zaraz pewnie będzie zwolniony, choć kilkanaście lat grał w Barcelonie z dychą - mówi to wam coś? Którego słuchali Cruyff, Romario, Lineker, Koeman, Stoiczkow, Laudrup? Niesamowity kapitał nosi on w głowie, coś jak Einstein, tyle że w futbolu, no i kocha Polskę tak samo mocno jak swój rodzinny Kraj Basków, go w świetny nastrój, ogłaszając, że ja płacę (każdy lubi być gościem, zresztą zapłaciła za nas poniekąd, nie wiedząc nawet o tym, ta moja niedawna dziewczyna). No i zagrałem mu na pianinie "el condor pasa", ładniej tylko robili to Simon and Garfunkel. Starałem się dociec (a z każdą godziną, jak to w rezydenturze, coraz bardziej rozwiązywał się mu język, i coraz lepiej mówił po słowiańsku) - jak postrzega Polskę. Powiedział - chyba wtedy przeszedł śmiało na angielski, że wielu ludzi w Polsce lubi się popisywać (coś jak ja, serio, myślał może o mnie). Że na świecie poznał dziesiątki ludzi stokroć bogatszych, ale tysiąc razy skromniejszych (pomijając Vera Cruz, hm, więc nie pojadę tam!). Że u nas jest głównie szpan i mi się zaczęło zgadzać, bo Zachód jest kompletnie inny, i zaraz pomyślałem o synu. Obraca milionami, a jak go ostatnio widziałem, pomyślałem, czy nie kupić mu kebabu: taki chudziutki, marny sweterek, plecaczek, broda nieogolona, za to w głowie tysiące wizji (jak u tego Ajnsztajna Drańsztajna). Spytałem go kiedyś, czy nie chciałby porządzić czymś większym, jakimś krajem na przykład, on na to: jeszcze mnie ludzie poznają, jak będę ich firmy sprzedawał albo kupował... Mocne. Niedawno był w Indiach, jak Tusk, no i palnął esa kapitalnego, budzącego moje poczucie dumy z Polski: "Tato! Suwalszczyzna przy tych całych Indiach to jest Las Vegas!".No więc rzuciła mnie dziewczyna, dała zarobić kupę kasy, książki poczytać, znajomych spotkać, filmy sobie przypomnieć (polecam: "Wściekłe psy" - to był niesamowity debiut Quentina). Aha, i za te pierwsze, wrześniowe zarobione pięć tysięcy kupiłem ze trzydzieści drzewek, między innymi jodły, modrzewie, srebrne świerki. No i co jest ważne naprawdę? Te śmieszne długie ruchy, dbałość o kawałek smutnego narządu czy jednak o głowę? Niejeden psycholog nazwie to zapewne kryzysem wieku średniego (zawsze mam jednak pod ręką viagrę, nie wstydzę się, bo i czego?) albo kryzysem po - czyli rozleniwieniem. Ależ jakież to piękne nie przejmować się nowymi bucikami, duperelami, zdradami, esami, zachciankami, galeriami, tylko pożyć mądrzej? No więc ja - spróbuję po raz może tysięczny i pierwszy... Syn niedawno był w Indiach, jak Tusk, no i palnął esa kapitalnego: "Tato! Suwalszczyzna przy tych całych Indiach to jest Las Vegas!"Ale co do tych elit, tych popisywaczy w białych skarpetkach - oczywiście skojarzył mi się od razu Kaczka, który popisuje się bezmyślną raczej władzą, kasując kolejnych oponentów (jak wczesny Tusk, zatem jeden chyba wart drugiego). Tak się dziwnie składa (nie wiem, czy o tym już gdzieś nie pisałem), że Jarek urzęduje dokładnie tam, gdzie ja przez trzy lata redagowałem "Przegląd Sportowy" (i miał on wtedy trzy razy wyższą sprzedaż niż obecnie). Otóż tyrałem tam od rana do nocy (z maksimum sześciogodzinną przerwą na browar), ale życie moje wyglądało tak jak Kaczki. Rano - pilot od bramy, wyjazd, trasa, na Nowogrodzkiej pilot, automatycznie uchylane drzwi, zjazd do garażu, gabinet. Absolutne odcięcie się od ludzi, od ich poglądów, pomysłów, pomijając podsłuchiwanie przy kiblu. Ja żyłem własnym, sztucznym światem i Jarek też tak żyje. I nawet na piwo nie wyjdzie do dawnej Balbiny, posyła tylko Lipińskiego chyba. To skąd on ma znać realia polskiej polityki? Z gazet i stacji, które bojkotuje?Żebyście jednak nie myśleli, że akurat Kaczką się zajmuję - otóż wyruszam na grzyby, dziś babcia przywiozła z naszego lasu w Wildze dwieście prawdziwków (ona 80, dziadek 120), więc jutro sam wyruszam na łowy, sam, bo nie muszę się martwić o żadną pindzię, czy wstanie, czy weźmie kalosze, czy jej nie zabraknie podpasek, czy się nie zgubi... Uff, jak wspaniale być porzuconym. No i te grzyby skosić, samotnie. A skoro dziadkowie tyle znaleźli, niewidomi, to ja nie dam rady?A przy okazji popatrzę na las, na spacer po mchu, który z niczym nie będzie mi się kojarzył - tylko z delikatnością, kolorami. A wrzos siny - z czterema porami roku, z nadchodzącą jesienią. I zanucę sobie piosenkę z młodości: dzień, gaśnie w szarej mgle, wiatr, strąca krople z drzew, sznur kormoranów w locie splątał się, ostatni ciepły dzień... Listen to Goniąc kormorany on the Polish music album Piotr Szczepanik spiewa by Piotr Szczepanik, Alibabki, Ricercar 64, only on JioSaavn. Play online or download to listen offline free - in HD audio, only on JioSaavn. . 751 374 562 495 206 136 352 575

dzień gaśnie w szarej mgle tekst