Ref.: Do Ciebie się cały świat ucieka Rzekłaś, że świat grzechem jest zatruty, Więc żądałaś po trzykroć pokuty. Ref.: Do Ciebie się cały świat ucieka Bernardetcie wskazałaś różaniec, Że dla grzesznych to obrony szaniec. Ref.: Do Ciebie się cały świat ucieka Tajemnice Różańca Świętego Zdepczą wroga
Tekst piosenki: 1. Różańcowa Pani nieba, ziemi, Pozdrawiamy Cię głosy naszymi. Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico Maryjo. (2x) 2. Przyszłaś do nas z matczynym zadaniem: Przestrzec ludzkość przed Bożym karaniem. Ref. Do Ciebie się cały świat... 3. Mówisz, że chcesz być dla nas obroną I ratować dusze, które toną. Ref. Do Ciebie się cały świat... Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Nie oznacza to, że osoba, która cię kocha, musi cały czas dawać ci do zrozumienia, że jesteś dla niej ważna. Jednak twój partner nie ucieka od ciebie z krzykiem, a ty nie czujesz się
„Na horyzoncie czeka obiecany dobrobyt. Na mecie majaczą nowe domy, pola, stanowiska oraz możliwości. Po latach strachu i ciemności ludzie zmierzają w kierunku spokoju. Dorka i Stach również. Będą budować swoje szczęście w pocie czoła. Ku chwale nimi wspaniały czas przyszły”.Tak się składa, że w ostatnim czasie przeczytałem wiele powieści dotykających w ten czy inny sposób tematyki drugiej wojny światowej. Wiele z nich było naprawdę pięknych i godnych polecenia. Jednak po lekturze najnowszej książki Dominiki Buczak naprawdę trudno pozbierać myśli.„Całe piękno świata” to przepiękna, bardzo dojrzała powieść. Ukazała się ona nakładem Wydawnictwa Literackiego. Nie jest to pierwsza książka autorki, którą czytałem. Tym lepiej widzę, jaki postęp zrobiła jako pisarka. Jestem pod wrażeniem języka i stylu powieści. Właściwie chciałoby się delektować każdym zdaniem i każde zdanie zapamiętać. W prostych słowach autorka potrafi przekazać niezwykle głębokie myśli. W kilku zdaniach pokazać historię z całymi jej komplikacjami i zagmatwaniem. Po prostu podczas lektury byłem wstrząśnięty. Od pierwszego do ostatniego zdania cała uwaga czytelnika skupia się na książce. Sposób opowiadania historii jest tak realny, że niemal czujemy oddechy bohaterów obok nas. Czytając, miałem poczucie, że jestem naocznym obserwatorem opisywanych Buczak dotknęła niełatwego tematu i pokazała go w mistrzowski sposób. Naprawdę mistrzowski. Akcja powieści rozgrywa się już po wojnie. III Rzesza została pokonana. Polska jest w zwycięskiej koalicji. Co to jednak za zwycięstwo, gdy tylu Polaków straciło życie podczas tej wojny? Co to za zwycięstwo, gdy krajem rządzą komuniści, chociaż jako żywo nikt ich nie wybierał w żadnych wyborach ani nikt o nich nie prosił? Co to za zwycięstwo, gdy ogromne połacie kraju zostały poza jego nowymi granicami, a na zachodzie majaczą jakieś nowe ziemie „odwiecznie piastowskie”. Jednak właśnie tak zdecydowała historia – można by powiedzieć górnolotnie. Lub – nieco mniej górnolotnie – tak chciał więc nowa Polska. Jednak ludzie, którzy przeżyli koszmar wojny, nie narodzili się na nowo. Nie, to ci sami ludzie. Ludzie wyniszczeni straszliwą okupacją, głodem i nieustannym zagrożeniem śmiercią. Ludzie, którzy stracili braci, dzieci, rodziny. Ludzie, którzy muszą żyć tu i teraz, chociaż ich prawdziwe życie było tam i wczoraj. Wybaczcie może nieco patetyczny ton, ale o tej powieści po prostu nie można i Stach wyjeżdżają z Podhala na Zachód. Jadą tam po przyszłość, po nowe, lepsze życie. Jednak czy tylko dlatego? Przed czym uciekają z rodzinnej wsi? Czego spodziewają się po przeprowadzce?Trafiają ostatecznie do pewnej wioski pod Kłodzkiem. Zostaje im przydzielony ładny dom z ogrodem i gospodarstwem. Wydaje się, że to będzie ich wymarzone nowe miejsce na ziemi. Jest tylko jeden kłopot – w tym domu już ktoś mieszka. Mówiąc precyzyjniej, mieszka tam Eva, jej mąż Peter i trójka ich dzieci. Wszyscy oni są Niemcami, którzy jeszcze nie wyjechali z Polski. Dorka i Stach muszą dzielić z nimi – czyj tak naprawdę jest teraz? Dalej Evy i Petera, którzy mieszkali w nim całe życie? Czy może Dorki i Stacha, którzy dostali go od władzy ludowej? Wczorajsi panowie mieszkają z wczorajszymi niewolnikami. To już jednak historia. Dziś to Polacy są panami sytuacji, to oni kreują rzeczywistość. Niemcy już nie są u siebie. Eva widzi to na każdym kroku. Widzi, że niemieckie napisy we wsi stopniowo zastępowane są polskimi. Widzi, że to już nie jest jej ukochana miejscowość, z którą ma tyle dobrych wspomnień. To już nie jest jej świat. Powoli zaczyna rozumieć, że trzeba będzie czy ta wioska to świat Dorki? Czy to w ogóle możliwe, że będzie mieszkać z Niemką pod jednym dachem? Jeść przy jednym stole? Korzystać z jednych kubków, które są na dodatek ozdobione swastyką?Początkowo kobiety traktują się bardzo nieufnie. Wzajemnie się wymijają. Widzą w sobie tylko Niemkę i Polkę. Czy kiedyś zobaczą po prostu kobietę i żonę? Czy zobaczą w sobie człowieka? Co się stanie, gdy pod wspólnym dachem pojawi się zakazana namiętność?Jak zakończy się historia Evy, Petera, Dorki i Stacha? Czy ci, którzy przez całą wojnę stali po przeciwnych stronach, znajdą wspólny język? Czy będą w ogóle tego chcieli?Dominika Buczak swoją powieścią pokazuje, jak wyglądały pierwsze powojenne miesiące. Miesiące, gdy Polacy i Niemcy zmuszeni byli dzielić jeden dom – tak jak pradziadkowie autorki.„Całe piękno świata” to przepiękna powieść, która z całą pewnością zasługuje na waszą uwagę. Sobański
Znów widzę sad , kwitnący sad. gdy płatków śnieg na nasze głowy spadł. Z Tobą chcę oglądać świat, jaki piękny księżyc, patrz. Widzisz to , to co ja, jakie to jest proste. wystarczy być. Jaki świt, jaki blask, jaki śpiew, jaki ptak. wszystko to, to wszystko w nas. Gdy ty i ja, cały świat jest dla nas. gdy ty i ja.
O Królowo, Pani nieba, ziemi Pozdrawiamy Cię głosy naszymi Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka I od Ciebie dziś ratunku czeka O Najświętsza Maryja Dziewico! Tyś na Matkę jest nam przeznaczona Gdy na krzyżu Syn Twój Boski konał Jesteś w niebie, o Najświętsza Pani Tam się wstawiasz do Boga za nami Syn Ci zwierzył wszystkie łaski swoje By do ludzi szły przez ręce Twoje A tych łask jest ilość nieskończona Które Chrystus wysłużył, gdy konał Wiesz, o Pani, że bez Bożej łaski Nikt nie ujrzy szczęśliwości blaski Więc w szafarstwie jesteś niestrudzona Aby ludzkość mogła być zbawiona Stąd na ziemię nieraz zstępowałaś Do poprawy nas nawoływałaś W Jasnej Górze jest nadzieja nasza: Tam się w ufność wzbogaca nam dusza Bo tu dowód, jak przez liczne wieki Nie wypuszczasz nas ze Swej opieki Zdasz się mówić z Obrazu Twojego Aby krzepić wiarę ludu swego „Nigdy ciebie, ludu, nie rzuciła Z dawien dawna zawsze twoja siła Nigdy mego nie odjęła lica Wasza Matka i Bogarodzica”.
Już o 20:30 modlitwa różańcowa. „Do Ciebie się cały świat ucieka, przez różaniec Twej pomocy czeka. Różańcowa Pani nieba, ziemi”
Relacja Boga z człowiekiem to sprawa bardzo skomplikowana. Dlaczego? Nic tak nie komplikuje życia jak wolność i to, co z niej wynika: decyzje i wybory. A konfrontacja, która dokonuje się w spotkaniu między dwiema wolnymi osobami, to historia na osobną książkę. Jedno z pewnością wymaga podkreślenia: nikt nie daje nam takiej wolności, jaką daje nam Bóg, ponieważ wolność jest tym większa, im większa jest miłość. A jeśli Bóg jest Miłością, to jest także Wolnością. W odczytywanym w tę niedzielę fragmencie Ewangelii słyszymy historię dobrze nam znaną: „(...) młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie” (Łk 15,13). Możemy odejść od Ojca i żyć po swojemu. Tak, to nasze prawo. Bóg nie będzie nas trzymał na siłę w swoim domu. Da nam nawet kanapki na drogę. Zaopatrzy nas na podróż. Zatankuje do pełna bak. Da kieszonkowe. Ale nigdy nie powie: „Żegnaj!”. Zawsze będzie to: „Do zobaczenia!”. Bo drzwi Jego domu pozostaną dla nas otwarte. Zawsze. Nawet wtedy, gdy wychodząc zatrzaśniemy je za sobą. Przyglądając się historii marnotrawnego syna, mogę zadać sobie pytanie o moje „dalekie strony”. Czym są? Gdzie szukam szczęścia? Dokąd uciekam przed Bogiem? W czym się z Nim nie zgadzam? W czym jestem od Niego „mądrzejszy”? Każdy z nas ma takie swoje „dalekie strony”. W każdym z nas jest przynajmniej trochę z marnotrawnego syna. Warto pamiętać, że we fragmencie Łukaszowej Ewangelii słyszymy o dwóch synach. Obaj są roszczeniowi: jeden domaga się części majątku, drugi dowartościowania. Każdy z nich ucieka też przed ojcem. Jeden opuszcza rodzinny dom i wyjeżdża w siną dal. Drugi co prawda zostaje z ojcem, ale ucieka w głąb siebie, żyjąc obok ojca nie jak syn, lecz jak sługa. Jeden zapomina o ojcu, drugi nie widzi w sobie syna. Obaj są marnotrawni. Jeden nie umie korzystać z wolności, drugi nie docenia bliskości Ojca. Można być przy Ojcu, a mimo to nie czuć się wolnym, lecz uciemiężonym i przez to sfrustrowanym. Brak radości z wiary to doświadczenie wielu osób, które mianują się osobami religijnymi. Trzeba jednak pamiętać, że religijność to nie to samo co wiara. Przestrzeganie przykazań może być jak życie pod butem: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę” (Łk 15,29-30). Znamienne jest, że starszy z braci nie jest w stanie wydusić z siebie słowa „brat”, lecz używa sformułowania „ten syn twój”. Zawsze mnie to uderza, bo pokazuje, ile w nim musiało być żalu, pretensji i zawiści! Ojciec w prosty sposób tłumaczy więc starszemu z synów logikę swojego postępowania, w którym przebaczająca miłość okazuje się lekarstwem na cały doświadczany wcześniej ból wynikający z odrzucenia: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się” (Łk 15,31-32). Najpierw nazywa syna swoim dzieckiem, przypominając mu w ten sposób o jego tożsamości. W delikatny sposób koryguje go również, podkreślając, że młodszy z rodzeństwa, choć popełnił życiowy błąd, nie przestał być jego bratem – że choć dotąd był dla swoich bliskich jak umarły, to teraz należy pomóc mu wrócić do życia. Świetnie tę logikę uzupełniają słowa, które znajdujemy u św. Pawła: „Jeżeli ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe” (2 Kor 5,17). Ewangelia zachęca nas do stosowania nowej logiki, do postępowania w nowy, różniący się od świata sposób. Chrześcijanin ma w miłości do drugiego iść dalej niż świat. Może być przez to wyśmiany i wytknięty palcami jako naiwniak, który nie potrafi zawalczyć o swoje. Świat jednak nie będzie rozumiał tego, że prawdziwa walka o „swoje”, to walka o życie wieczne w Królestwie Miłości. „Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!” (2 Kor 5,19-20). Apostoł Narodów mówi o słowie jednania, a nie wykluczenia. Bóg w Chrystusie jedna ze sobą świat, a my mamy być narzędziami tego jednania. Oczywiście, nikogo nie mamy przyprowadzić do Boga na siłę. Pojednanie dokonuje się w wolności. Mamy być jednak tymi, którzy wypatrują choćby cienia nadziei, choćby jednego drgnięcia serca, które szuka Pana i pragnie Go poznać. Nie możemy stawiać zasieków i rzucać kłód pod nogi – nie tego uczy nas Ojciec: „A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go” (Łk 15,20). Okazuje się jednak, że ucieszyć się czyimś nawróceniem jest bardzo trudne – jakbyśmy zazdrościli innym wolności wyboru grzechu, jakbyśmy przy Bogu sami nie czuli się wolni, lecz przymuszeni do posłuszeństwa. Nie potrafimy zostawić historii grzechu drugiego człowieka w przeszłości, ale rozdmuchujemy i podkreślamy jego konsekwencje zamiast pomóc powstać: „(…) przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi»” (Łk 15,1-2). Dzisiejsza Ewangelia obnaża to, jak czasami żyjemy w naszej kościelnej wspólnocie. Dobrze czujemy się w towarzystwie „nawróconych”, będąc jednocześnie „ekipą” zamkniętą na „nowych”. A kiedy pojawia się marnotrawny syn, przestajemy czuć się w Kościele jak we własnym domu. Nie chcemy już do niego wejść. Nawróconego człowieka traktujemy jak intruza, któremu nie można zbyt szybko zaufać. W gruncie rzeczy czujemy się po prostu zagrożeni – boimy się, że stracimy to, co mamy, na rzecz kogoś, kto według nas na to nie zasłużył, bo przecież przez lata hulał po świecie. Miłosierny ojciec z Jezusowej przypowieści jest wezwaniem skierowanym do nas, żebyśmy pozwalali Bogu poszerzać nasze serce, by uwierzyć, że jeden jest Ojciec, a my wszyscy – niezależnie od naszych wyborów – na zawsze będziemy Jego dziećmi.
Słowa: Cały świat się do nas śmieje, w złotym słońcu złoty blask. Jutro szkoła nas powita, no i nasze 7 lat. Pożegnamy przedszkole, pokłonimy się szkole. Nową drogą pójdziemy odważniej. Rozkołyszą się drzewa, ptak radośnie zaśpiewa. i będziemy wyglądać poważniej. Elementarz nam poradzi, jak się pisze Ala, As.
Dzięki uprzejmości ks. dra Zbigniewa Woźniaka prezentuję Śpiewnik Fatimski z podkładem muzycznym. Serdecznie dziękuję ks. Zbigniewowi za włożoną pracę i zgodę na tę publikację. ks. prałat Henryk Silko Penitentiam agite Słowa przyobleczone w melodię głębiej zapadają w serce, a stamtąd łatwiej je pamięci przywołać. Misja Fatimska w Archidiecezji ma przygotować nas na 100. rocznicę objawień w Cova da Iria – „największej sprawy, jaka zaistniała od Zesłania Ducha Świętego” , chce na nowo odczytać orędzie Matki Bożej, abyśmy widząc znaki czasu obudzili się z duchowego letargu – i z dziecięcą ufnością chcieli odpowiedzieć Bogu na Jego Ojcowską miłość przez Macierzyńskie pośrednictwo Niepokalanej Królowej Różańca świętego, Królowej Pokoju . Wezwanie do nawrócenia i pokuty w swojej istocie wypływa z samego serca Ewangelii. Niniejszy śpiewnik stanowi wybór z bogatego repertuaru pieśni, jakie powstały na kanwie orędzia i objawień. Załączone dwie płyty CD mają ułatwić nauczenie wybranych śpiewów. Proszę o życzliwe ich przyjęcie. Dziękuję Panu Stanisławowi Plawgo za akompaniament organowy oraz pomoc w nagraniach. Ks. Zbigniew Woźniak „…bo świat bez Boga umiera.” (z pieśni: Przychodzisz do nas, Maryjo) (z listu pasterskiego na I Niedzielę Wielkiego Postu 2015 roku) Umiłowani. Św. Jan Paweł I! mówił: „treść wezwania Pani z Fatimy jest tak głęboko zakorzeniona w Ewangelii i całej tradycji, że Kościół czuje się tym orędziem wezwany”. Wiemy, że kto chce mówić o Fatimie, musi zacząć od siebie. Dlatego w naszej Archidiecezji rozpoczynamy wielkie duchowe dzieło Misji Fatimskiej. Trwają już w wielu parafiach nabożeństwa pięciu pierwszych sobót miesiąca. Trwają fatimskie katechezy. Poczynając zaś od dzisiejszej niedzieli aż do roku 2017, w każdej parafii odbędą się dodatkowe tygodniowe misje parafialne w duchu orędzia fatimskiego. Będą je prowadzić nasi kapłani jako misjonarze fatimscy. Chciejmy wraz z nimi otworzyć się na to naglące Orędzie z Nieba, aby nasze rodziny, nasza ziemia nad Odrą i Bałtykiem jeszcze bardziej chciała kierować się słowem miłującego Boga i wprowadzała je w czyn. Na nadchodzące wielkopostne wyciszenie i podejmowane pobożne praktyki duchowe dla ratowania dusz ludzkich, na wielką modlitwę fatimską w intencji Kościoła świętego i naszej Ojczyzny, na modlitwę o pokój na Ukrainie i w całym dzisiejszym świecie, na nabieranie nowych duchowych sił do codziennego, ewangelicznego świadectwa wiary w naszych środowiskach, z serca Wam błogosławię: w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. + Andrzej Dzięga Arcybiskup Metropolita Szczecińsko-Kamieński Zebrani przed Twoim ołtarzem Wprowadzenie do Różańca zakończenie Różańca Skończone nasze rozważania, spełnione prośby i błagania; Czas teraz do domu powrócić, świątyni tej mury opuścić. Ref.: Maryjo, gdy do dom odchodzim, Rozstanie pożegnaniem słodzim; I Tobie szczerze z serca głosim: „Dobranoc, Maryjo.” TAJEMNICE RADOSNE Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie 2. Nawiedzenie św. Elżbiety Duchem Świętym napełniona do Elżbiety niesiesz wieść. Ona łaską oświecona cudów Bożych głosi cześć. Zachwyconej matce Jana śpiewasz, Mario, cudny hymn: Wielbij, duszo moja Pana, moje szczęście tylko w Nim. 3. Narodzenie Pana Jezusa W nędznej szopie narodzony królów Król, wszechświata Pan. W zimnym żłobie położony, na zbawienie ludziom dan. Chór Aniołów „Bogu Chwała” śpiewa wśród złocistych zórz, Drży z radości ziemia cała, pokój na nią spływa już. 4. Ofiarowanie Dzieciątka Jezus w Świątyni Święta Matko, gdy w Świątyni ofiarujesz Dziecię swe, Już Symeon wróżbę czyni, że ból zrani Serce Twe. Do Jezusowej ofiary, Święta Matko, wierny lud Łączy swe ubogie dary, swoje prace, ból i trud. 5. Odnalezienie Jezusa w Świątyni Przez trzy dni Go poszukujesz, troska w radość zmienia się, gdy w Świątyni odnajdujesz wśród uczonych Dziecię swe. Niech Jezusa nie tracimy, Święta Matko, wspomóż nas; Niech Go zawsze znajdujemy w sercach naszych, w każdy czas. TAJEMNICE ŚWIATŁA Chrzest Pana Jezusa 2. Objawienie Jezusa na weselu w Kanie Jezus za Matki przyczyną, gdy trwała weselna noc, Zamienił wodę na wino, ukazując Boską moc. On też sprawił, by w małżeństwie, związek dwojga dusz i ciał, W trwałej zgodzie żyjąc święcie, sakramentalną moc miał. 3. Głoszenie Ewangelii i wezwanie do nawrócenia Jezus, będąc Bożym Synem, na świat posłał uczniów swych, By Dobrą Nowinę nieśli, uwalniali z mocy złych. Oni poszli na świat cały, stawiać Kościół z żywych skał, By był wielki i wspaniały i na wieki wieków trwał. 4. Przemienienie na Górze Tabor Jezus na Górze Taboru chciał odsłonić Bóstwo swe, By umocnić swoich uczniów, kiedy przyjdą chwile złe. Byśmy także udręczeni, pamiętali o tym, że Bóg na dobre nam odmieni wszystko to, co było złe. 5. Ustanowienie Eucharystii W Wieczerniku cud sie ziścił, kiedy Pan nasz umrzeć miał, W sakramencie Eucharystii, nam swe Ciało i Krew dał. Byśmy nimi posileni, byli zdolni dotrzeć tam, Gdzie po trudach naszej ziemi, Bóg nas czeka u swych bram. TAJEMNICE BOLESNE Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu 2. Biczowanie Pana Jezusa Pod biczami katowskimi krew z najświętszych płynie ran, Z rękami przywiązanymi cicho cierpi Chrystus Pan. Każdy cios Twe Serce rani, strasznie cierpi dziś Twój Syn Za nas, o Najświętsza Pani, za zgładzenie naszych win. 3. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa Ostra cierniowa korona sprawia Mu nieznośny ból, Siłą na głowę wtłoczona; jakże cierpi Chrystus Król. Znikąd nie masz już pociechy, Matko Święta, w straszne dni; Syn za moje cierpi grzechy, o Maryjo, przebacz mi. 4. Droga krzyżowa Pana Jezusa Ciężkim krzyżem obarczony, tysiącem okryty ran, Zgrają łotrów otoczony na Kalwarię idzie Pan. Upada trzykroć wśród drogi, o Maryjo, Serce Twe Znowu ból przeszywa srogi, jakże kochasz dzieci swe. 5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu Krzyż wysoko się unosi, krew wypływa z Boskich ran. Jego Serce za nas prosi, kiedy w mękach kona Pan. Wraz z ofiarą wypełnioną, my, Maryjo, dzieci Twe, Z duszą Twoją udręczoną w żalu szczerym łączym się. TAJEMNICE CHWALEBNE Zmartwychwstanie Pana Jezusa 2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa Otoczon gronem Aniołów, do niebios się wznosi bram. Spośród wiernych Apostołów, Zbawca nasz, Pan Jezus sam. Matka jeszcze pozostała, na pociechę uczniom swym. By w świętości ich wspierała, aż wszyscy złączą się z Nim. 3. Zesłanie Ducha Świętego W Wieczerniku zgromadzeni, z Matką Przenajświętszą wraz. W cichych modłach zatopieni uczniowie spędzali czas. Nagle języki ogniste, nad głowami szum i ruch. W Apostołów serca czyste zstąpił z Nieba Święty Duch. 4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny Na tej ziemi Matka Święta wypełniła wszystko już. Z duszą z ciałem w Niebo wzięta, przez Aniołów w blaskach zórz. Wieczne szczęście już Jej świeci, z Boskim Synem łączy się. Dla nas, swoich ziemskich dzieci, hojne dary z Niebios śle. 5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu Radość w Niebie znów panuje, hymny cudne wkoło brzmią. Sam Pan Jezus koronuje, na Królową Matkę Swą. Pozwól, Matko, prosim Ciebie, kiedy miną życia dni, Z Aniołami w cudnym Niebie wieczną chwałę śpiewać Ci. BĄDŹ STERNIKIEM W SERCA MEGO ŁODZI Bądź Sternikiem w serca mego łodzi, Wśród zamętów fal i życia burz, [Strzeż od grzechu, co zbawieniu grozi i zaprowadź do niebieskich wzgórz.] x2 2. Kiedy w Twoje – Matko ukochana Ręce oddam życia mego los; [Popłyniemy bezpiecznie do Pana, O to proszę, przyjm błagalny głos.] x2 3. Z Tobą wpłynę do portu zbawienia, Z Tobą, Matko, Bóg mi niebo da. [I tam z Tobą w hymnie uwielbienia Będę Boga kochał, Matko ma.] x2 BŁYSŁA NADZIEJA NOWEGO ŻYCIA Błysła nadzieja nowego życia, bije radośnie wolności dzwon. [Oto Maryja, Matka Dziewica zanosi modły przed Boży tron.] x2 2. Ona Królowa, Matka, Władczyni – Taką Ją naród chce dzisiaj mieć. [I uroczyste Jej śluby czyni, że wiernie będziem spraw Bożych strzec.] x2 3. Na świętym miejscu, tu w tej świątyni Jej się poświęca dziś polski lud, [By Polska nadal była przedmurzem i z chrześcijańskich słynęła cnót.] x2 4. O, Polsko, jakżeś dzisiaj bogata jakże szczęśliwy przeżywasz czas. [Chwała Maryi ciebie oplata i Jej opieka wspomaga nas.]x2 DO SERCA TWEGO, PANI ŚWIATA Do serca Twego Pani świata My Twoje dzieci garniem się. Gdy ogrom cierpień nas przygniata O Matko nasza, zlituj się. Pokoju rychły ześlij dar, Ref.: Niech wzruszy Clę błagania żar. Królowo, Królowo Ty nasza. 2. Ucieczko grzesznych, Panno święta Naucz jak Boga prosić mam. Niech moja prośba z serca wzięta Ptakiem do niebios leci bram Wyjednaj łaski Bożej dar. Ref.: Niech wzruszy… 3. Niepokalana, pełna łaski, Matczyna swa wyciągnij dłoń. Wśród życia z niebios rzuć nam blaski Nadzieia rozświeć bólu toń. Wyjednaj łaski Bożej dar. Ref.: Niech wzruszy… DO TWEJ DĄŻYM KAPLICY Do Twej dążym kaplicy, co z brzegu czeka nas. Wśród wichrów nawałnicy, w pochmurny, słotny czas. Byśmy tam wciąż dążyli i nigdy nie zbłądzili, Maryjo, Maryjo, o Maryjo świeć. 2. Jak cudnie w zmierzchu cieni Twój obraz w sercu lśni! Wód kryształ się rumieni, na nim Twój promień drży. O Jutrznio powstająca, o Gwiazdo z chmur świecąca, Maryjo, Maryjo, o Maryjo świeć. FATIMA, TO MIEJSCE PRZYCIĄGA MNIE. to miejsce przyciąga mnie. Fatima, tam odnalazłem się. Fatima, gdzie Matki Bożej tron. Fatima woła ze wszystkich stron. Fatima ciągle ostrzega świat. Fatima od tylu lat. Fatima, gdzie Matka czeka nas. Fatima, śpiesz tam, już czas. FATIMSKA NASZA PANI nasza Pani, Dziewico Różańcowa, Słoneczna, pełna łaski, Matuchna i Królowa. Fatimska nasza Pani, potężna Twa przyczyna, Orędowniczko nasza, Nadziejo Ty jedyna. Bądź z nami w każdy czas i nie opuszczaj nas. Do Ciebie biegniemy i serca dajemy Ci wraz! O Pani Fatimska, módl się za nami. FATIMSKA PANI, NAJLEPSZA MATKO Fatimska Pani, najlepsza Matko, pod Twą obronę grono Twych dziatków los swój zawierza w świątyni tej, a Ty w opiece swojej nas miej. 2. Strzeż nas, Maryjo, gdy życia burze Nie dadzą zaznać pokoju dłużej. Niech Twoja łaska w godzinie złej Wspiera i chroni, a będzie lżej. 3. Kiedy pożoga w duszy zagości, Ugaś ją Matko, źródłem miłości, Co mocno bije zdrojem Twych łask; Uchroń od zguby w niedoli czas. 4. A gdy nadejdzie śmierci godzina, Uproś nam, Matko, u Twego Syna Mieszkanie w niebie na wieczny czas. Niechaj się z Tobą radujem wraz. FATIMSKA PANI, USŁYSZ NAS Fatimska Pani, usłysz nas, w potrzebach wspieraj w każdy czas. Twa dobroć daleko słynie, kto Ciebie kocha, nie zginie. Ave Maria! 2. Fatimska Pani, usłysz nas, w potrzebach wspieraj w każdy czas. Do Ciebie się uciekamy, o miłosierdzie błagamy. Ave Maria. 3. Fatimska Pani, usłysz nas, w potrzebach wspieraj w każdy czas. Twoimi dziećmi być chcemy, być z Tobą w niebie pragniemy. Ave Maria! 4. Fatimska Pani, usłysz nas, W potrzebach wspieraj w każdy czas. Pragniemy rozgłaszać wszędzie Fatimskie Twoje orędzie. Ave Maria! JUŻ NA NOWENNĘ BIJĄ DZWONY Już na nowennę biją dzwony, dźwiękiem Maryi głoszą cześć. Miłością wieczną lud natchniony, śpieszy swe hołdy Matce nieść. Wznoszą swe hymny uwielbienia pieśni pochwalnych zgodny chór. Radości pełne dziękczynienia, brzmią harmonijnym pieniem wtór. 2. Już na nowennę biją dzwony, głos ich w srebrzystą płynie dal. A przed ołtarzem lud ukorzony Matce swej składa smutek, żal. Prośby przedstawia, swe błagania, zdarzenie przykre, ciężki los. Czasem zakwilą ciche łkania, w boleści czasem zadrży głos. 3. Już na nowennę biją dzwony, nieustający głoszą cud. W kościele licznie zgromadzony swą dobrą Matkę sławi lud. Z ambony płynie Słowo Boże, świetlany Maryi głosi wzór. Nadzieję budzi, „że wspomoże”, gdyż Jej łaskawość sięga chmur. 4. Już na nowennę biją dzwony, rozbrzmiewa ich spiżowy głos, W żłóbeczku Jezus narodzony ubogich ludzi dzieli los. Maria ku Niemu głowę zniża, do serca tuli Dziecię swe. Do wszystkich ludzi się przybliża i wszystkim uśmiech Matki śle. JUŻ Z WOLNA ZAPADA ZMROK Już z wolna zapada zmrok, by w ciszę wtopić się. [Dobranoc mój pielgrzymie, cichutko nuci dzień.] x2 2. Lecz zanim zapadniesz w sen po trudach swoich dróg, [Uklęknij przy kapliczce, Maryję pozdrów tu.] x2 3. Choć może z dalekich stron los tutaj przywiódł cię, [W Fatimie, przy kapliczce Maryi oddaj się.] x2 4. A Matka dokładnie wie, nie musisz trwonić słów, [Co zmieścić może serce, więc tylko sercem mów.] x2 5. Usypia Cova da Iria, dobranoc mówi dzień. [Spokojnie śpij pielgrzymie, Maryja kocha cię.] x2 MARIA, REGINA MUNDI Regina mundi. Maria, Mater Ecclesiae. Tibi assumus. Tui me mores vigilamus! Vigiiamus. (Maryjo, Królowo świata. Maryjo, Matko Kościoła. Jesteśmy z Tobą. Pamiętamy o Tobie! Czuwamy.) MARYJO FATIMSKA, PANI NASZYCH LOSÓW Fatimska, Pani naszych losów, U Bożego tronu oręduj za nami. MATKO BOSKA, ZA NAMI WSTAWIAJ SIĘ Wezwania do Matki Bożej Cześć I Matko Boska, za nami wstawiaj się! W: Matko Boska, za nami wstawiaj się! K: Jutrzenko zaranna na niebie, W: 0, Maryjo, błagamy Cię. – Piękniejsza nad słońce i gwiazdy, – Śliczniejsza nad cedry Libanu, – Cudniejsza nad perły i złoto, – Przez Serce Twe Niepokalane, K: Matko Boska, za nami wstawiaj się! W: Matko Boska, za nami wstawiaj się! K: Panno łask Bożych pełna, W: Hołd Ci oddaje wierny Twój lud! – Panno, Księżna niebieska, – Panno niepokalana, – Panno, cnót wszelkich kwiecie, – Panno, ucieczko nasza, K: Matko Boska, za nami wstawiaj się! W: Matko Boska, za nami wstawiaj się! Cześć II Matko Boska, za nami wstawiaj się! W: Matko Boska, za nami wstawiaj się! K: Tyś pierwszą po Bogu ozdobą W: O Maryjo, błagamy Cię! – Tyś chwałą Kościoła świętego, – Tyś wszystkich zbawionych radością – Tyś ludu grzesznego ucieczką – Przez Serce Twe niepokalane, K: Matko Boska, za nami wstawiaj się! W: Matko Boska, za nami wstawiaj się! K: Matko Odkupiciela, W: Hołd Ci oddaje wierny Twój lud! – Matko pięknej miłości, – Matko nienaruszona, – Matko Bożej mądrości, – Matko nasza najświętsza, Cześć III Matko Boska, za nami wstawiaj się! W: Matko Boska, za nami wstawiaj się! K: Królowo Zastępów Anielskich, W: O Maryjo, błagamy Cię! – Królowo Wyznawców i Świętych, – Królowo Różańca Świętego, – Królowo trwałego pokoju, – Przez Serce Twe niepokalane, K: Matko Boska, za nami wstawiaj się! W: Matko Boska, za nami wstawiaj się! K: Witaj Bogarodzico! W: Hołd Ci oddaje wierny Twój lud! – Witaj łask pośredniczko! – Witaj wiary przykładzie! – Witaj nadziejo nasza! – Witaj kwiecie miłości! MATKO BOŻA, MATKO FATIMSKA Matko Boża, Matko Fatimska, dziękujemy, że przyszłaś z orędziem, Że swą troską ogarniasz cały świat i wypraszasz nam miłosierdzie. 1. Dopomóż nam nawrócić się do głębi, zobaczyć grzech, największą biedę świata. Z każdego miejsca, jak syn marnotrawny, Do Boga Ojca zawsze ufnie wracać. Ref.: Matko Boża, Matko Fatimska, dziękujemy, że przyszłaś z orędziem, Że swą troską ogarniasz cały świat i wypraszasz nam miłosierdzie. 2. Dopomóż nam prawdziwie pokutować, Ukochać krzyż – codzienną naszą drogę, Dziękować wciąż za miłość Zbawiciela, Za wszystkie winy męką odkupione. Ref.: Matko Boża, Matko Fatimska, dziękujemy, że przyszłaś z orędziem, Że swą troską ogarniasz cały świat i wypraszasz nam miłosierdzie. 3. Dopomóż nam ukochać Twój Różaniec, Otoczyć Nim dokładnie kulę ziemską W modlitwie ufnej nigdy nie ustawać I wiernie czekać na Twoje zwycięstwo. Ref.: Matko Boża, Matko Fatimska, dziękujemy, że przyszłaś z orędziem, Że swą troską ogarniasz cały świat i wypraszasz nam miłosierdzie. 4. Dopomóż nam trwać zawsze przy Kościele i czuwać wciąż w modlitwie z Ojcem świętym, Aby nadeszła wiosna chrześcijaństwa i ogarnęła wszystkie kontynenty. Ref.: Matko Boża, Matko Fatimska, dziękujemy, że przyszłaś z orędziem, Że swą troską ogarniasz cały świat i wypraszasz nam miłosierdzie. NIEPOKALANA, SŁONECZNA PANI Niepokalana, Słoneczna Pani, niewinna, czysta, jak lilii kwiat. Różaniec święty trzymasz w swej dłoni I do pokuty przyzywasz nas. Ref. Fatimska Matko, błagamy Cię, Na dzieci swoje zwróć oczy swe; Nie daj nam zginąć, od grzechu chroń, A gdy błądzimy, podaj swą dłoń. 2. Niepokalana, Słoneczna Pani, Żądasz, by każdy dźwigał swój krzyż, Unikał grzechu, co Syna rani, Kierując myśli ku Tobie wzwyż. Ref. Fatimska Matko, błagamy Cię, Na dzieci swoje zwróć oczy swe; Nie daj nam zginąć, od grzechu chroń, A gdy błądzimy, podaj swą dłoń. 3. Niepokalana, Słoneczna Pani, Usłysz pokornej modlitwy głos. Tobie swe serce niesiemy w dani, By je nie spotkał zawodu los. Ref. Fatimska Matko, błagamy Cię, Na dzieci swoje zwróć oczy swe; Nie daj nam zginąć, od grzechu chroń, A gdy błądzimy, podaj swą dłoń. O, FATIMSKA MATKO MA Fatimska Matko ma, niech mnie chroni dobroć Twa, Tak serdecznie proszę Cię, nie opuszczaj Matko mnie. O, FATIMSKA NASZA PANI O, Fatimska nasza Pani, Twoje serce pełne łask, Lecz oblicze zatroskane, chociaż kryje nieba blask. Ref. Oddajemy Tobie Pani, swe rodziny, wolność swą. I z Różańcem w naszych rękach chcemy pełnić wolę Twą. 2. Pokój światu niesiesz w darze, gdy z Różańcem klęknie lud I przez Twoje serce czyste odda Bogu życia trud. Ref. 3. Serce Twe niepokalane rani bezmiar naszych win Dodaj łaski, byśmy mogli nasze słowa zmienić w czyn. Ref. O FATIMSKA PANI, MATKO RÓŻAŃCOWA O Fatimska Pani, Matko Różańcowa, z daleka przybyłaś żeby nam królować. [Witamy Cię godnie, dzięki Ci składamy. Bądź nam w Polsce Matką o Fatimska Pani.] x2 2. O Fatimska Pani, Matko Różańcowa, z daleka przybyłaś żeby nam królować. [Chroń naszą Ojczyznę od chwil niepokoju. Wróć wiarę, nadzieję, weź w opiekę swoją] x2 O FATIMSKA ŚWIĘTA PANI O Fatimska Święta Pani przybądź między nas. Serca Ci niesiemy w dani na ten smutny czas. Ref. Tu Cię, Matko, witamy i z ufnością wołamy: Pobłogosław nasze prace, o to błagamy. 2. Przez modlitwę różańcową chcemy prosić Cię: Byś nam Matką i Królową okazała się. Ref. 3. Matko w cudnej gwiazd koronie spraw przyczyną Swą Byśmy mogli przy Twym tronie śpiewać chwałę Twą. Ref. O MARYJO BEZ GRZECHU POCZĘTA Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami, Którzy się do Ciebie uciekamy. O MARYJO, KRÓLOWO NASZA Maryjo, Królowo nasza, weź w opiekę swoją nas. Niech nas odtąd nic nie przestrasza, Twierdzą, mocą bądź nam w każdy czas. O MATKO FATIMSKIEGO ORĘDZIA Apel Fatimski Matko Fatimskiego orędzia. O Matko Fatimskiego orędzia. „Czyńcie pokutę, nawróćcie się, trwajcie na modlitwie, by świat ocalić”. Spójrz Matko, oto jesteśmy. O MATKO MIŁOŚCIWA O Matko miłościwa, Panno litościwa, Panno urodziwa. Maryja, módl się za nami. 2. Tyś świata podziwienie, grzesznych wybawienie, Smutnych pocieszenie. Maryja, módl się za nami. 3. Nie masz po Bogu w niebie, pewniejszej, krom Ciebie, Nadziei w potrzebie. Maryja, módl się za nami. 4. Przybądź nam, gdy pomrzemy i na sąd staniemy. Łaski Twej pragniemy. Maryja, módl się za nami. 5. Zjednaj nam zlitowanie, Z Tobą królowanie. Dajże nam to, Panie. Maryja, módl się za nami. O PANI NASZA, KRÓLOWO NIEBA O Pani nasza, Królowo nieba, Nadziejo życia, światłości blask. Niepokalana, Fatimska Pani, Matko Jezusa i Matko ma. 2. Słoneczna Pani, Dziewico czysta, Dla nas, grzeszników swą litość miej. Niepokalana, Fatimska Pani, Matko Jezusa i Matko ma. 3. Matko nasza dobroci pełna, Pod Twą opiekę chronimy się. Niepokalana, Fatimska Pani, Matko Jezusa i Matko ma. PO CAŁEJ ZIEM! BRZMI: AVE MARIA! Po całej ziemi brzmi: Ave Maria! Wszystkie ludy i narody Cię sławią, Maryjo. Już dwa tysiące lat chronisz w Twych dłoniach świat, Ave Maria! 1. Błogosławiona, któraś uwierzyła, że się spełnią słowa powiedziane od Boga; Błogosławionaś między niewiastami i błogosławiony owoc Twojego łona. Ref. Po całej ziemi brzmi: Ave Maria! Wszystkie ludy i narody Cię sławią, Maryjo. Już dwa tysiące lat chronisz w Twych dłoniach świat, Ave Maria! 2. Ty w Kanie Galilejskiej powiedziałaś: „Czyńcie, co Syn wam powie.” Spójrz na naszą nędzę dziś i proś o cud, proś dla nas o wiarę. Ref. Po całej ziemi brzmi: Ave Maria! Wszystkie ludy i narody Cię sławią, Maryjo. Już dwa tysiące lat chronisz w Twych dłoniach świat, Ave Maria! 3. „Niewiasto, oto Twój Syn.” „Oto Matka twoja.” – Matka moja, Matka nasza. Więc chodź pod mój dach, ucz nas kochać Jezusa, Przygotuj nas na Jego przyjście. Ref. Po całej ziemi brzmi: Ave Maria! Wszystkie ludy i narody Cię sławią, Maryjo. Już dwa tysiące lat chronisz w Twych dłoniach świat, Ave Maria! POMNIJ MARIO, MATKO MIŁA Pomnij Mario, Matko miła, że od wieków nie słyszano, Byś grzesznika opuściła co Twe święte wielbi miano. [Nikt od Ciebie w cierpień nocy nie odchodzi bez pomocy.] x2 2. Tą nadzieją ożywieni uciekamy się do Ciebie, Przystępujem ukorzeni przed Twój święty tron na niebie. [Drżąc, wzdychamy w grzechu męce: nie gardź nami, podaj ręce.] x2 3. Matko Słowa Przedwiecznego, racz wysłuchać nędznych głosy, Co z padołu płaczu tego łaski Twojej żebrzą rosy. [Bądź pomocą w życia znoju, bądź zwycięstwem w śmierci boju.] x2 PRZYCHODZISZ DO NAS, MARYJO Przychodzisz do nas, Maryjo z Twoim fatimskim wezwaniem: „Nawróćcie się, pokutujcie i odmawiajcie Różaniec”. [Ave, ave Maria, z Tobą świata nadzieja.] x2 2. Ty widzisz nasze cierpienie, gdy grzech, jak głód nam doskwiera. Broń nas od zła, jak od wojny, bo świat bez Boga umiera. [Ave, ave Maria, z Tobą świata nadzieja.] x2 3. Ofiarujemy Ci siebie, grzeszni pielgrzymi tej ziemi. Wstaw się za nami u Boga, ratuj nas, Matko z Fatimy. [Ave, ave Maria, z Tobą świata nadzieja.] x2 4. Niech żadna siła na świecie, ucisk, czy niebezpieczeństwo Od Boga nas nie oderwie, w Nim pełne nasze zwycięstwo. [Ave, ave Maria, z Tobą świata nadzieja.] x2 PRZYCHODZISZ DO WAS, MATKO Z NIEBA (na mel. Do Serca Twego, Pani świata – s. 3) Przychodzisz do nas, Matko z nieba, Objawiasz się w Fatimie nam. I przypominasz, jak żyć trzeba, By dostać się do niebios bram. Ref. Przez usta Twoje woła Bóg, by człowiek zeszedł z grzechu dróg i wrócił znów, i wrócił znów do Ciebie. 2. Wśród ludzi szukasz ochotników, Różaniec dajesz im do rąk. Aby się modlić za grzeszników, Uwolnić ich od piekła mąk. Ref. Przez usta Twoje woła Bóg, by człowiek zeszedł z grzechu dróg i wrócił znów, i wrócił znów do Ciebie. 3. Najświętsza Różańcowa Pani, Zadośćuczynić Tobie chcę Za każdy grzech, co ciężko rani Niepokalane Serce Twe. Ref. Przez usta Twoje woła Bóg, by człowiek zeszedł z grzechu dróg i wrócił znów, i wrócił znów do Ciebie. PRZYJMIJ NASZE SMUTNE PIEŚNI Przyjmij nasze smutne pieśni Różańcowa Matko droga. Wprowadź do portu zbawienia naszych zmarłych przed tron Boga. [O Fatimska Pani, proszą Ciebie dzieci, Niech Różaniec do wieczności drogę nam oświeci.] x2 2. Czyż nieczułą Matko będziesz na błagalne nasze głosy? Czyż Ci będą obojętne Naszych braci wieczne losy? [O Fatimska Pani, proszą Ciebie dzieci, Niech Różaniec do wieczności drogę nam oświeci.] x2 3. Matko, oni w swoim życiu Przez Różaniec Cię kochali; Tyle razy tą modlitwą W niebie Boga wychwalali. [O Fatimska Pani, proszą Ciebie dzieci, Niech Różaniec do wieczności drogę nam oświeci.] x2 4. Wyjdź tym zmarłym na spotkanie Matko nasza ukochana. I w swej matczynej dobroci Wprowadź ich do domu Pana. [O Fatimska Pani, proszą Ciebie dzieci, Niech Różaniec do wieczności drogę nam oświeci.] x2 5. Dla miłości Twojej, Matko Niechaj Syn Twój Zmartwychwstały Weźmie te dusze do siebie, Do niebieskiej, wiecznej chwały. [O Fatimska Pani, proszą Ciebie dzieci, Niech Różaniec do wieczności drogę nam oświeci.] x2 6. Gdy nam, żyjącym, Różaniec Drogowskazem w niebo będzie. Wierzymy, że w chwili śmierci Ty nam na pomoc przybędziesz. [O Fatimska Pani, proszą Ciebie dzieci, Niech Różaniec do wieczności drogę nam oświeci.] x2 PRZYSZŁAŚ DO DZIECI WONIĄ KWIATÓW Przyszłaś do dzieci wonią kwiatów Niczym majowa zieleń łąk, By dłonią szczodrą przebogatą Ukwiecić wiele ludzkich rąk. [Choć trwała wojna, to Fatima, rozbłysła miejscem Bożych łask gdzie dobra Matka zatroskana przed zgubą ostrzegała nas.] x2 2. Mówiłaś poprzez usta dzieci, Że gdy się nie nawróci świat, Nowa pożoga się roznieci I przyjdzie jeszcze gorszy czas. [I przyszła woja, a Fatima, Chroniona miejscem Bożych łask, Nie znała bomb i krwi przelanej – Tu Bóg odmierzał inny czas.] x2 3. Byłaś, Maryjo, znakiem z nieba, A cudem słońca dałaś znać, Że swoje dzieci chcesz ocalić, Kiedy z Różańcem będą trwać. [Dziś dalej mówi nam Fatima, Wsławiona miejscem Bożych łask: Ażeby napór zła powstrzymać, Musi uwierzyć każdy z nas.] x2 RADUJ SIĘ, PANI FATIMSKA Lilio słonecznych wzgórz we Fatima, Ogrodzie zroszony przez łaskę, O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. 2. Nowa Niewiasto, Perło zwycięska, Swą stopą zdeptałaś łeb węża. O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. 3. Sługo pokorna Boga Wiecznego, Najbardziej szczęśliwa wśród niewiast. O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. 4. Boga Świętego Córko bezgrzeszna, Świątynio przeczysta dla Ducha. O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. 5. Wierna Strażniczko Słowa Bożego, Piastunko naszego zbawienia. O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. 6. Matko ludzkości, Wspomożycielko; Pod krzyżem nam dana na Matkę. O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. 7. Czarna Madonno, Królowo Polski, O twarzy zoranej mieczami. O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. 8. Matko Kościoła, Chwało zbawionych, Paschalny promyku nadziei. O, Maryjo! Bądź pozdrowiona! Raduj się, Pani Fatimska, jesteś pełna łask. RÓŻAŃCOWA PANI NIEBA, ZIEMI Różańcowa Pani nieba, ziemi. Pozdrawiamy Cię głosy naszymi. Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez Różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico, Maryjo. 2. Przyszłaś do nas z Matczynym zadaniem, Przestrzec ludzkość przed Bożym karaniem. Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez Różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico, Maryjo. 3. Mówisz, że chcesz być dla nas obroną I ratować dusze, które toną Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez Różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico, Maryjo. 4. Rzekłaś, że świat grzechem jest zatruty. I żądałaś po trzykroć pokuty. Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez Różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico, Maryjo. 5. Bernadecie wskazałaś Różaniec, Że dla wszystkich, to obrony szaniec. Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez Różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico, Maryjo. 6. Tajemnice Różańca Świętego Zdepczą wroga zbawienia naszego. Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez Różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico, Maryjo. 7. Wtedy Serce me zatriumfuje, Ludzkość całą ono uratuje. Ref. Do Ciebie się cały świat ucieka, Przez Różaniec Twej pomocy czeka, Różańcowa Dziewico, Maryjo. SALVE REGINA Regina. Salve Regina. Ora pro nobis Maria. (Witaj Królowo. Witaj Królowo. Módl się za nami.) TU JEST MIEJSCE NAWIEDZENIA Tu jest miejsce nawiedzenia, Tu Maryja woła nas. [Pójdźcie do mnie moje dzieci, Przyszedł czas, ach przyszedł czas.] x2 2. Nigdy tego nie słyszano, Ani wiedział o tym świat. [By po Polsce wędrowała Matka Boża, Róży Kwiat.] x2 3. Ty nikogo nie opuszczasz I odwiedzasz dzieci swe, [I tych, co Ciebie miłują, I co ranią Serce Twe.] x2 4. Pobłogosław nas, Maryjo, Ratuj, wspomóż dzieci swe, [Bo za wszystkich Syn Twój cierpiał I cierpiało Serce Twe.] x2 5. Z szczerym żalem upadamy Do Twych, Matko, świętych stóp. [Daruj nasze przewinienia, Przyjmij nas za swoich sług.] x2 WITAJ MARYJO, ŚLICZNA PANI Witaj, Maryjo, śliczna Pani, do Ciebie wołamy. Wśród tej ziemi my wygnani ku Tobie wzdychamy Ref. O Maryjo, witaj nam. Tyś nadzieja cała. Witaj nam. O Maryjo chwała Tobie, chwała. O Maryjo, witaj nam. O Maryjo, witaj nam. Witaj nam. O Maryjo, chwałą Tobie, chwała. 2. Błagaj, Maryjo, Syna Twego o litość nad nami. Czyste rączki wznieś do Niego, prosim Cię ze łzami. Ref. O Maryjo, witaj nam. Tyś nadzieja cała. Witaj nam. O Maryjo chwała Tobie, chwała. O Maryjo, witaj nam. O Maryjo, witaj nam. Witaj nam. O Maryjo, chwałą Tobie, chwała. 3. Matko nasz, my Twe dzieci, o tym wspomnij sobie, Niech Twa łaska nam zaświeci, wołamy ku Tobie. Ref. O Maryjo, witaj nam. Tyś nadzieja cała. Witaj nam. O Maryjo chwała Tobie, chwała. O Maryjo, witaj nam. O Maryjo, witaj nam. Witaj nam. O Maryjo, chwałą Tobie, chwała. 4. O Panienko nad pannami, wysłuchaj wołanie, Proś Jezusa, proś za nami i odwróć karanie. Ref. O Maryjo, witaj nam. Tyś nadzieja cała. Witaj nam. O Maryjo chwała Tobie, chwała. O Maryjo, witaj nam. O Maryjo, witaj nam. Witaj nam. O Maryjo, chwałą Tobie, chwała. 5. Wiernie służyć Ci będziemy, wiernie chwalić Ciebie, Potem z Tobą się złączymy, tam śpiewając w niebie. Ref. O Maryjo, witaj nam. Tyś nadzieja cała. Witaj nam. O Maryjo chwała Tobie, chwała. O Maryjo, witaj nam. O Maryjo, witaj nam. Witaj nam. O Maryjo, chwałą Tobie, chwała. W SŁONECZNEJ ŚWIATŁOŚCI (na mel. Z dalekiej Fatimy – s. 43) 1. W słonecznej światłości Najświętsza Panna, Na ziemię zstępuje, jak zorza ranna. Ref. Ave, ave, ave Maria. Zdrowaś, zdrowaś, zdrowaś Maryja. 2. Na liściach dębowych stanęła Pani, A dzieci na klęczkach modlą się do Niej. 3. O Matko dlaczego Twe jasne oczy, Cierpienie i smutek boleśnie mroczy? 4. Me serce Matczyne przepełnia smutek, Bo dusze mych dzieci grzechem zatrute. 5. O, zlituj się Matko i pokaż drogę, Co z ziemi prowadzi prosto do Boga. 6. Grzesznicy niech padną w pokorze, skrusze, W pokucie i we łzach obmyją duszę. 7. A po cóż w dębowych liściach Ty stoisz, Czy pragniesz orędzie dać dzieciom swoim? 8. Przeze mnie chce Bóg wam dać byt spokojny, I zgasić już krwawe pożogi wojny. 9. O Matko, przez Serce Twe i różaniec, Niech Boża brzmi chwała po ziemi kraniec. Z DALEKIEJ FATIMY Z dalekiej Fatimy donośnie brzmi dzwon, Zjawienie Maryi ogłasza nam on. Ref. Ave, ave, ave Maria. (2x) 2. Śpieszymy więc wszyscy wśród zmartwień i trosk, By w ręce Twe złożyć niepewny nasz los. 3. Dziewica przecudna w koronie dębu, Jej płaszcz jak śnieg biały, różaniec w ręku. 4. Objawia się dzieciom, uśmiechem darzy, Choć smutek i troska przebija z twarzy. 5. Skąd jesteś o Pani? – pytają dzieci, Ja z nieba przybywam upomnieć ludzi. 6. By Boga już więcej nie obrażali, Za grzechy i zbrodnie pokutowali. 7. Za radą Twą Pani przejęci żalem, Błagamy wciąż Boga, by wstrzymał karę. 8. Niesiemy swe modły do tronu Pana, Przez serce Twe czyste, Niepokalana. 9. Pragniemy nieść krzyże i doświadczenia, Przyjmując je w duchu wynagrodzenia. 10. Różaniec, pokuta i umartwienie, Są naszym ratunkiem i ocaleniem. ŻEGNAMY CIĘ, MATKO NASZA Żegnamy Cię, Matko nasza, odchodzimy w życia dal. [Pozostaje nam po Tobie wielki smutek, -wielki żal.] x2 Ref. Żegnaj, żegnaj Piękna Pani z Fatimy. Żegnaj, żegnaj i błogosław dzieciom Twym. 2. Nie zapomnij naszych rodzin, naszych zagród, naszych chat. [Zostaw nam na naszych drogach Twojej świętej stopy znak.] x2 Ref. Żegnaj, żegnaj Piękna Pani z Fatimy. Żegnaj, żegnaj i błogosław dzieciom Twym.
. 95 398 20 370 277 434 91 200
do ciebie się cały świat ucieka