Ponadto ustawą nowelizującą dodany został art. 109 ust. 3b ustawy:. Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
Od 1 stycznia 2023 r. podatnicy będą mogli tworzyć grupy VAT. Z artykułu dowiesz się czym jest grupa VAT i jakie korzyści daje jej utworzenie; jakie warunki muszą być spełnione by taka grupa mogła powstać; z jakimi problemami praktycznymi musisz się zmierzyć przy tworzeniu grupy VAT. Wpis zaktualizowany o zmiany wprowadzone od 1 lipca 2022 r. Od kiedy możemy tworzyć grupy VAT? Przepisy o grupie VAT wprowadzone zostały w ramach Polskiego Ładu. Regulacje dotyczące grup VAT miały wejść w życie od 1 lipca 2022 r. Niemniej przepisami ustawy z dnia 8 czerwca 2022 r. o zmianie niektórych ustaw w celu automatyzacji załatwiania niektórych spraw przez Krajową Administrację Skarbową przesunięto ten termin na 1 stycznia 2023 r. A zatem dopiero od tego momentu będzie można formalnie taką grupę utworzyć. Grupa VAT polega na połączeniu kilku podmiotów w jednego podatnika VAT. Prawnie są to dalej odrębne podmioty. Jednak dla potrzeb VAT traktuje się ich jako jednego podatnika. Transakcje wykonywane przez członków grupy VAT Istotą grupy VAT jest to, że transakcje pomiędzy członkami grupy nie podlegają opodatkowaniu (art. 8c ust. 1 ustawy o VAT). Dopiero jeśli któryś z członków grupy wykona usługę lub dokona dostawy na rzecz podmiotu spoza grupy, to traktuje się to jako czynność wykonaną przez grupę (art. 8c ust. 2 ustawy o VAT). Jeżeli któryś z członków grupy zakupi towar lub usługę od podmiotu spoza grupy, to przyjmuje się, że zakupu dokonała grupa VAT (art. 8c ust. 3 ustawy o VAT). Jakie korzyści daje grupa VAT? Dzięki utworzeniu grupy VAT możemy osiągnąć zarówno korzyści podatkowe (zmniejszenie obciążenia podatkiem VAT) jak i administracyjne (poprzez zmniejszenie ilości transakcji podlegających zaraportowaniu oraz udokumentowaniu). Niższy podatek VAT Mamy 4 podmioty z branży medycznej, które wykonują głównie działalność leczniczą podlegającą zwolnieniu z VAT. Do tego powołaliśmy odrębną spółkę w grupie, która zajmuje się obsługą administracyjną i księgową ww. spółek. Spółka za tę obsługę wystawia na rzecz ww. spółek fakturę z 23% VAT. Podmioty wykonujące działalność medyczną albo nie odliczają tego VAT albo przysługuje im odliczenie jedynie częściowe. Grupa jako całość ponosi więc koszt VAT, którym obciążana jest sprzedaż spółki wykonującej czynności administracyjne i księgowe. Po utworzeniu grupy VAT, czynności tej spółki nie będą obciążone VAT. Co może okazać się korzystne podatkowo. Należy zwrócić uwagę, że w podanym przykładzie sprzedaż spółki administracyjnej nie zostanie obciążona VAT – i mamy tutaj oczywistą korzyść podatkową. Pamiętajmy jednak, że skutkiem utworzenia takiej grupy będzie również zmniejszenie kwoty odliczanej przez tę spółkę. Spółka administracyjna w celu realizacji czynności na rzecz innych spółek dokonuje zakupu towarów (np. laptopy, biurka) bądź usług (wynajem lokalu, zakup licencji na oprogramowanie). Dotychczas jej sprzedaż opodatkowana była wg 23% stawki VAT. A zatem w związku z tymi zakupami odliczała 100% podatku naliczonego. Po utworzeniu grupy, spółka ta wykonuje na rzecz członków grupy czynności niepodlegające VAT. Wydaje się, że w takim przypadku konieczne jest przyjęcie, że zakupy tej spółki, powiązane są ze sprzedażą członków grupy. Może to oznaczać, że spółka ta nie odliczy VAT albo odliczy go jedynie w części. Przy obliczaniu korzyści związanych z utworzeniem grupy VAT pamiętaj więc by uwzględnić również zmiany w zakresie przysługującego odliczenia VAT. Wydaje się, że najwyższe korzyści osiągniemy wtedy, gdy taka spółka administracyjna będzie miała dużo kosztów bez podatku VAT (np. wydatki pracownicze lub zakupy na zwolnieniu z VAT). Korzyści administracyjne Wskazałem, że korzyścią z utworzeniu grupy VAT jest również zmniejszenie ilości transakcji podlegających zaraportowaniu oraz udokumentowaniu. Transakcji realizowanych między członkami grupy VAT nie uwzględniamy bowiem w JPK. Nie dokumentujemy ich również fakturą. To może się okazać korzystne w szczególności, gdy między spółkami dochodzi do wielu wzajemnych obciążeń i są wątpliwości czy należy je udokumentować fakturą czy notą. W przypadku transakcji między członkami grupy VAT takich wątpliwości nie będzie (wystawiamy noty bez VAT). Jakie warunki muszą być spełnione do utworzenia grupy VAT? Istotne powiązania między członkami grupy Grupę VAT mogą utworzyć podmioty powiązane finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie. Wszystkie rodzaje powiązań muszą być spełnione łącznie w momencie utworzenia grupy oraz nieprzerwanie przez okres, w jakim ta grupa posiada status podatnika. Powiązania finansowe Podatników uważa się za powiązanych finansowo (art. 15a ust. 3 ustawy o VAT) jeżeli jeden z podatników będących członkiem grupy VAT posiada bezpośrednio ponad 50%: udziałów (akcji) w kapitale zakładowym lub praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub prawa do udziału w zysku – każdego z pozostałych podatników będących członkami tej grupy. Powiązania ekonomiczne Podatników uważa się za powiązanych ekonomicznie (art. 15a ust. 4 ustawy o VAT), jeżeli: przedmiot głównej działalności członków grupy VAT ma taki sam charakter lub rodzaje działalności prowadzonej przez członków grupy VAT uzupełniają się i są współzależne, lub członek grupy VAT prowadzi działalność, z której w całości lub w dużej mierze korzystają inni członkowie grupy VAT. Powiązania organizacyjne Podatników uważa się za powiązanych organizacyjnie, jeżeli: prawnie lub faktycznie, bezpośrednio lub pośrednio, znajdują się pod wspólnym kierownictwem, lub organizują swoje działania całkowicie lub częściowo w porozumieniu. Jak formalnie zakłada się grupę VAT? Konieczność wybrania przedstawiciela grupy Przy tworzeniu grupy VAT konieczne jest wybranie jej przedstawiciela. Reprezentuje on grupę VAT w zakresie praw i obowiązków tej grupy. Do jego obowiązków należy złożenie zgłoszenia rejestracyjnego dla grupy VAT; składanie do naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenia o wszelkich zmianach skutkujących naruszeniem warunków do uznania grupy VAT za podatnika; w razie chęci przedłużenia istnienia grupy VAT, przedstawiciel składa nową umowę do naczelnika urzędu skarbowego; po utracie statusu podatnika przez grupę, przedstawiciel może dokonywać ewentualnych korekt rozliczeń za okresy kiedy grupa VAT była podatnikiem. Ponadto organem podatkowym właściwym dla grupy jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla przedstawiciela grupy VAT (art. 3 ust. 7 ustawy o VAT). Co ważne, za ewentualne zaległości podatkowe w VAT odpowiada nie tylko przedstawiciel, lecz każdy z członków grupy VAT solidarnie (art. 8e ustawy o VAT). Umowa o utworzeniu grupy VAT Ustawa o VAT wymaga zawarcia umowy o utworzeniu grupy VAT (art. 15a ust. 1 ustawy o VAT). Umowa taka musi zawierać co najmniej (art. 15a ust. 10 ustawy o VAT): nazwę grupy VAT z dodatkowym oznaczeniem „grupa VAT” lub „GV”; dane identyfikacyjne podatników tworzących grupę VAT, w tym dane dotyczące oddziału w przypadku podatnika nieposiadającego siedziby na terytorium kraju, oraz wysokość kapitału zakładowego każdego z tych podatników; wskazanie przedstawiciela grupy VAT, wyznaczonego spośród jej członków; dane identyfikacyjne udziałowców (akcjonariuszy) i wysokość ich udziału w kapitale zakładowym podatników tworzących grupę VAT, posiadających ponad 50% udziałów (akcji) w kapitale zakładowym tych podatników; wskazanie okresu, na jaki grupa VAT została utworzona, nie krótszego niż 3 lata. Złożenie zgłoszenia rejestracyjnego Przedstawiciel grupy VAT musi złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Dołącza do niego umowę o utworzeniu grupy (art. 96 ust. 3b ustawy o VAT). Obecnie trwają prace legislacyjne nad nowy wzorem formularza VAT-R, w którym przewidziano opcję zaznaczenia, iż zgłoszenie dotyczy grupy VAT. Tutaj znajdziesz projekt rozporządzenia zmieniającego wzór formularza VAT-R, który ma obowiązywać od 1 lipca 2022 r. Od kiedy grupa VAT nabywa status podatnika? Jeżeli naczelnik urzędu skarbowego zweryfikuje, że nie są spełnione warunki do uznania grupy za podatnika, to odmawia rejestracji. Jeżeli natomiast są one spełnione, to oczywiście rejestruje grupę jako podatnika. Grupa nabywa status podatnika z dniem wskazanym w umowie o utworzeniu grupy VAT, jednak nie wcześniej niż w dniu rejestracji grupy przez organ podatkowy. Nowy NIP grupy i rejestracja do VAT członków grupy Jeżeli grupa VAT zostanie zarejestrowana jako podatnik VAT, to członkowie grupy VAT z urzędu są wykreślani z rejestru podatników VAT (art. 96 ust. 7ba ustawy o VAT). Nie będą więc oni widnieć na białej liście jako podatnicy. Podatnikiem będzie wyłącznie grupa VAT. Ważne jest więc żeby poinformować kontrahentów o takich zmianach. Co więcej, w celu zarejestrowania grupy jako podatnika VAT, konieczne wydaje się również złożenie zgłoszenia o nadanie NIP grupie. Będzie ona bowiem funkcjonowała na gruncie VAT jako odrębny podatnik. Co z rachunkami ujawnionymi na białej liście? Należy pamiętać, że grupa VAT to instytucja funkcjonująca wyłącznie na gruncie VAT. Podmioty tworzące grupę, w sensie prawnym, w dalszym ciągu są niezależne. Również rachunki firmowe nie będą otwierane dla grupy VAT, lecz dla każdego członka grupy odrębnie. Na szczęście przewidziano regulację, że dotychczas zgłoszone do białej listy przez członków grupy rachunki firmowe, po utworzeniu grupy zostaną ujawnione w wykazie jako rachunki tej grupy. Nie trzeba więc w tym zakresie dokonywać żadnych zgłoszeń. Istotne wyzwania przy funkcjonowaniu grupy VAT Fakturowanie Trzeba pamiętać, że po utworzeniu grupy tylko ta grupa jest podatnikiem. W związku z wprowadzeniem grup VAT nie przewidziano żadnych szczególnych regulacji dotyczących fakturowania. Niemniej skoro podatnikiem jest grupa, to faktury sprzedażowe powinny być wystawiane z danymi grupy (np. ABC grupa VAT). To samo dotyczy faktur zakupowych. Po utworzeniu grupy każdy z jej członków powinien poinformować swoich dostawców, że od momentu rejestracji do VAT grupy faktury mają być wystawiane na grupę. Kasy fiskalne W przypadku sprzedaży ewidencjonowanej za pomocą kasy rejestrującej, na paragonie ujawnione są dane sprzedającego, w tym jego NIP. W razie utworzenia grupy konieczna wydaje się również zmiana tych danych w kasach fiskalnych. Należy więc zweryfikować w serwisie czy tego typu modyfikacje w posiadanych kasach są możliwe. Wspólny JPK Od momentu utworzenia grupy jej członkowie nie składają JPK. To grupa, jako podatnik, składa JPK dotyczący wszystkich transakcji sprzedażowych i zakupowych dokonanych przez jej członków. Konieczne jest zatem opracowanie oprogramowania, które będzie wstanie pobrać odpowiednie dane z systemów członków grupy tak, aby mogły one zostać zaraportowane. Taki JPK powinien wysyłać do urzędu skarbowego przedstawiciel grupy. Proporcja odliczenia Dużym wyzywaniem w przypadku grup VAT może okazać się kwestia obliczania proporcji odliczenia. Grupę mogą bowiem utworzyć podmioty dokonujące sprzedaży podlegającej VAT, zwolnionej z podatku oraz niepodlegającej opodatkowaniu, odliczające VAT przy zastosowaniu proporcji. Przepisy wymagają przy tym by proporcję liczyć odrębnie dla każdego członka grupy (art. 90 ust. 10c ustawy o VAT). Jednocześnie nie wskazują jak to dokładnie zrobić. Wydaje się, że przy odliczaniu VAT zawsze w pierwszej kolejności powinniśmy sprawdzić do jakiego rodzaju sprzedaży one służą. (dającej prawo do odliczenia czy nie). Na tym etapie nie ma znaczenia, który z podmiotów z grupy dokonał zakupu i który dokonuje sprzedaży. Dopiero jeśli nie możemy takie bezpośredniej alokacji dokonać, to stosujemy proporcję ustaloną dla danego członka grupy VAT (pod warunkiem, że zakup służy sprzedaży dokonywanej wyłącznie przez niego). Jeśli natomiast mamy sprzedaż, której nie możemy alokować bezpośrednio do danego rodzaju sprzedaży i jednocześnie jest to zakup powiązany ze sprzedażą kilku podmiotów z grupy, to konieczne jest zastosowanie proporcji uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego (art. 90 ust. 10d ustawy o VAT). Obowiązek ewidencjonowania transakcji między członkami grupy VAT Mimo że transakcji między członkami grupy VAT nie dokumentujemy fakturą ani nie wykazujemy w JPK, to nie jest tak, że zupełnie możemy o nich zapomnieć. 🙂 Ustawodawca przewidział obowiązek uwzględniania tych transakcji w specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji (art. 109 ust. 11g ustawy o VAT). Przy czym na mocy art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 8 czerwca 2022 r. o zmianie niektórych ustaw w celu automatyzacji załatwiania niektórych spraw przez Krajową Administrację Skarbową od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 30 czerwca 2023 r. ewidencja ta ma być prowadzona w formie elektronicznej oraz przekazywana na wezwanie organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania. Natomiast od 1 lipca 2023 r. ewidencja ta ma być co miesiąc przesyłana do organów podatkowych (tak jak JPK)! Wynika to ze zmian uwzględnionych w art. 20 pkt 1 lit. b ww. ustawy. Ryzyko podatkowe w razie zmian w grupie Największe ryzyko w przypadku grupy VAT związane jest z ewentualnym przyjęciem przez organ podatkowy, że w trakcie trwania grupy przestała ona spełniać przesłanki do jej uznania za podatnika. Powiązania finansowe, ekonomiczne i organizacyjne muszą bowiem trwać od momentu zarejestrowania grupy jako podatnika i przez cały czas trwania grupy. Jeżeli nie będziemy świadomi, że takie przesłanki przestaliśmy spełniać, to organ po pewnym czasie może wyrejestrować grupę jako czynnego podatnika VAT. Grupa VAT traci wówczas status podatnika z dniem poprzedzającym dzień wystąpienia tych zmian. 1 sierpnia 2022 r. naczelnik urzędu skarbowego rejestruje grupę VAT. 1 stycznia 2023 r. dokonaliśmy zmian w grupie. Spółka, która dotychczas pełniła funkcje administracyjne na rzecz innych członków grupy VAT, przestała je wykonywać. Zamiast tego realizuje działalność gospodarczą na rzecz podmiotów spoza grupy. W 2026 r. organ podatkowy uznaje, że w wyniku tych zmian, grupa przestała spełniać przesłankę istnienia powiązań ekonomicznych. Przypadek taki może być bardzo problematyczny. Konieczne bowiem będzie skorygowanie wszystkich faktur wystawionych od 2023 r. do 2026 r. i uwzględnienie całej sprzedaży z tego okresu jako sprzedaży dokonanej przez poszczególnych członków grupy VAT (a nie grupy VAT). To samo będzie dotyczyło wszelkich zakupów. Można sobie tylko wyobrażać z jakimi problemami będzie się to wiązało. Pamiętajmy też, że wskazany przeze mnie problem nie musi wynikać z jakichś naszych niedociągnięć lub niewiedzy. Może się przecież też zdarzyć, że organy podatkowe przyjmą odmienną od naszej interpretację przesłanek umożliwiających uznawanie grupy za podatnika VAT. Inne tematy, które mogą Cię zainteresować:
Zgodnie z brzmieniem art. 109 ust. 3d ustawy o VAT, dla celów prowadzonej ewidencji, faktury dotyczące sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej (oznaczone symbolem FP) są ujmowane w okresie, w którym zostały wystawione i nie zwiększają wartości sprzedaży za ten okres (ponieważ sprzedaż została zarejestrowana
sprzedaży u nie-vatowca Podatnicy korzystający z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT mają obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży dla celów VAT, aby móc właściwie określić moment przekroczenia progu obrotów i utraty prawa do zwolnienia. Przedsiębiorcy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług nie przekroczyła łącznie w 2012 r. kwoty 150 tys. zł mogą korzystać ze zwolnienia z VAT. Jest to tzw. zwolnienie podmiotowe, które uregulowane zostało w art. 113 ustawy o VAT. Sprzedaż ponad wskazany limit jest już opodatkowana podatkiem VAT. Obowiązek podatkowy powstaje w momencie przekroczenia danego limitu. Ewidencja sprzedaży Aby właściwie określić moment przekroczenia progu obrotów, podatnik zwolniony musi prowadzić odpowiednią ewidencję dla celów VAT. Ewidencja ta jest znacznie uproszczona w porównaniu do ewidencji, którą prowadzą czynni podatnicy VAT. Zapisy muszą być w niej ujmowane na dany dzień, przy czym nie może zostać sporządzona później, niż przed dniem dokonania sprzedaży w dniu następnym. Artykuł 109 ust. 1 ustawy o VAT narzuca obowiązek prowadzenie ewidencji, nie mówi jednak konkretnie jaką formę ma ona mieć. Podstawa prawna – Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy o VAT: Podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Ustęp drugi w/w mówi o tym, że: W przypadku stwierdzenia, że podatnik nie prowadzi ewidencji, o której mowa w ust. 1, albo prowadzi ją w sposób nierzetelny, a na podstawie dokumentacji nie jest możliwe ustalenie wartości sprzedaży, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi, w drodze oszacowania, wartość sprzedaży opodatkowanej i ustali od niej kwotę podatku należnego. Formy ewidencjonowania sprzedaży u nie-vatowca W związku z tym, że ustawodawca nie określa formy ewidencji, można przyjąć, iż w przypadku gdy podatnik prowadzi inną ewidencję (rejestr wymagany przez inne przepisy prawa, który zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT), ewidencja ta (rejestr) może być uznana za ewidencję sprzedaży, o której mowa w ww. przepisie. Organy podatkowe potwierdzają możliwość uznania za ewidencję sprzedaży na potrzeby VAT innej ewidencji. Zatem: ewidencjonując każdą transakcję za pomocą kasy fiskalnej, nie ma potrzeby by dodatkowo prowadzić ewidencję uproszczoną VAT (Postanowienie naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty z 10 lutego 2006 r., nr III-2/443-85/69695/05/PJ); prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów, gdy kontroluje się wielkości obrotów, pod kątem korzystania ze zwolnienia z VAT ze względu na wielkość obrotów nie trzeba prowadzić dodatkowej ewidencji; prowadząc ewidencję przychodów dla zryczałtowanego podatku dochodowego – jw. Zakres wymaganych informacji W celu prawidłowego wykazania sprzedaży ewidencja powinna zawierać: liczbę porządkową; datę obrotu; dowód sprzedaży, tj. dokument potwierdzający obrót (paragon, rachunek); rodzaj czynności opodatkowanej; wartość sprzedaży; wartość sprzedaży narastająco. Ewidencja VAT u podatników wykonujących czynności zwolnione z VAT – tzw. zwolnienie przedmiotowe. Ta grupa podatników została zwolniona przez ustawodawcę z obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 3 ustawy o VAT. Brak takiego obowiązku wynika z faktu, że podatnicy ci wykonują wyłącznie czynności zwolnione z VAT, nie mają zatem obowiązków rejestracyjnych ani też nie muszą składać deklaracji VAT. Joanna Łuksza Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią
11c. Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1–3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 obowiązek prowadzenia ewidencji
Odpowiedź: Od 1 stycznia 2017 r. na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie jedynie obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT. Obowiązek przekazywania innych danych w formacie JPK na żądanie organów podatkowych (w tym dotyczących wyciągów bankowych oraz magazynu) na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. Uzasadnienie: Z art. 193a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) – dalej wynika, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych przy użyciu programów komputerowych, organ podatkowy może żądać przekazania całości lub części tych ksiąg oraz dowodów księgowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznych nośnikach danych, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 wskazując rodzaj ksiąg podatkowych oraz okres, którego dotyczą. Z kolei art. 193a § 2 stanowi, że struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. To właśnie dane w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 stanowią Jednolity Plik Kontrolny. Wynikający z art. 193a obowiązek przekazywania danych w formacie JPK istnieje na żądanie organów podatkowych. Inaczej ma się rzecz z obowiązkiem przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT, który wynika z art. 82 § 1b W tym zakresie informacje w tym formacie muszą być przekazywane bez żądania, co miesiąc. Wskazane przepisy weszły w życie z dniem 1 lipca 2016 r. (zob. art. 31 pkt 2 ustawy z 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649 z późn. zm.) – dalej Od tego dnia obowiązek przekazywania danych w formacie Jednolitego Pliku Kontrolnego (zarówno obowiązek przekazywania danych na żądanie, jak i comiesięczny obowiązek przekazywania danych wynikających z ewidencji VAT) mają tylko: 1) podatnicy, płatnicy oraz inkasenci będący dużymi przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) – dalej oraz 2) podmioty niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu o cechach podobnych do dużych przedsiębiorców. Na pozostałych podmiotach, tj. na podatnikach, płatnikach oraz inkasentach będących mikroprzedsiębiorcami, małymi przedsiębiorcami oraz średnimi przedsiębiorcami, jak również – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r., – niebędących przedsiębiorcami podmiotów, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców lub średnich przedsiębiorców, obowiązek przekazywania danych w formacie Jednolitego Pliku Kontrolnego na żądanie organów podatkowych istnieć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. (zob. art. 29 Natomiast comiesięczny obowiązek przekazywania danych wynikających z ewidencji VAT ciążyć będzie na: 1) mikroprzedsiębiorcach oraz – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r. ( – niebędących przedsiębiorcami podmiotach, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla mikroprzedsiębiorców – za miesiące, które przypadają od dnia 1 stycznia 2018 r. (zob. art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 846) – dalej z dnia 13 maja 2016 r.), 2) małych i średnich przedsiębiorcach oraz – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r. ( – niebędących przedsiębiorcami podmiotów, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla małych przedsiębiorców lub średnich przedsiębiorców - za miesiące, które przypadają od dnia 1 stycznia 2017 r. (zob. art. 6 ust. 2 pkt 1 z dnia 13 maja 2016 r.) 3) pozostałych podatnikach VAT – za miesiące, które przypadają od 1 lipca 2016 r. (zob. art. 6 ust. 1 z dnia 13 maja 2016 r.). Mając to na uwadze wyjaśnić pragnę, że od 1 stycznia 2017 r. na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie jedynie obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT. Obowiązek przekazywania innych danych w formacie JPK na żądanie organów podatkowych (w tym dotyczących wyciągów bankowych oraz magazynu) na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. Jednocześnie pragnę wyjaśnić, że z punktu widzenia obowiązku przekazywania danych w formacie JPK dodanie z dniem 1 stycznia 2018 r. art. 109 ust. 8a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) – dalej oznacza, że od 1 stycznia 2018 r. czynni podatnicy VAT (tj. podatnicy prowadzący pełną ewidencję VAT) nie będą mieli zgodnej z prawem możliwości wyłączenia przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT poprzez prowadzenie tej ewidencji w formie papierowej. W konsekwencji od 1 stycznia 2018 r. obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT ciążyć będzie na wszystkich podatnikach VAT czynnych. Tomasz Krywan, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego Odpowiedzi udzielono r.
1. Natomiast zgodnie z art. 146a ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Od powyższej zasady ustawodawca ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub
Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z podpisem Prezydenta. Sprawdź co się zmieni w 2019 r. Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. nowelizuje ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174; dalej: ustawa o VAT, ustawa nowelizowana) w celu skorelowania poziomu stawek tego podatku ze stanem finansów publicznych. Stosownie do art. 146a ustawy nowelizowanej, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawki podatku VAT wynoszą: 23% (art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110); 8% (art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytuł załącznika nr 3 do tej ustawy); 7% (dla zryczałtowanego zwrotu podatku rolnikom ryczałtowym – art. 115 ust. 2); 4% (dla podatników świadczących usługi taksówek osobowych – art. 114 ust. 1). W art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej utrzymano podwyższone stawki podatku VAT, tzn. 23%, 8%, 7% i 4%, uzależniając okres ich stosowania od wskaźników: – relacji państwowego długu publicznego netto do produktu krajowego brutto, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, ze zm.; dalej: ustawa o finansach publicznych) oraz – sumy corocznych różnic pomiędzy wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem średniookresowego celu budżetowego, o której mowa w art. 112aa ust. 5 ustawy o finansach publicznych. W ustawie o VAT dodany art. 146aa ust. 1 stanowi więc, że stawki w wysokości 23% i 8%, jak również stawka zryczałtowanego zwrotu podatku rolnikom ryczałtowym w wysokości 7% i oraz stawka ryczałtu dla podatników świadczących usługi taksówek osobowych w wysokości 4% będą obowiązywać od 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, w którym wskaźniki osiągną wyznaczone w tym przepisie poziomy (tzn. omówione wyżej rozumienie relacji 43% oraz sumy nie mniejszej niż -6%). Zobacz: Podatki Natomiast ust. 2 w dodanym art. 146aa ustawy o VAT zobowiązuje ministra właściwego do spraw finansów publicznych do ogłoszenia w drodze obwieszczenia informacji o końcu okresu obowiązywania podwyższonych stawek podatku, tj. o powrocie wysokości stawek podatku do poziomu 22%, 7%, 6,5% i 3%. Obwieszczenie takie będzie opublikowane najpóźniej do 31 października roku poprzedzającego rok, w którym zaczną obowiązywać niższe stawki podatku, a więc wtedy, gdy będzie już znana wysokość wskaźników, wymienionych w art. 146aa ust. 1 ustawy o VAT. Przyjęte rozwiązanie umożliwi podatnikom wcześniejsze podjęcie odpowiednich działań związanych z przygotowaniem się do zmiany wysokości stawek podatku VAT (np. dostosowanie systemów ewidencyjnych i księgowych). Z uwagi na zmianę treści upoważnienia ustawowego do wydania rozporządzenia na podstawie art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, umożliwiającego obniżenie stawek podatku do wysokości 0%, 5% i 8% dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług[1], konieczne będzie wydanie przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych nowego rozporządzenia. Dlatego w art. 2 ustawy nowelizującej rozstrzygnięto, że dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowają swą moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2019 r. Ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. [1] Obecnie jest to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r. poz. 839, ze zm.). Źródło: Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
Ta grupa podatników została zwolniona przez ustawodawcę z obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy. Brak takiego obowiązku wynika z faktu, iż podatnicy ci nie wykonują czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a co za tym idzie nie mają obowiązków rejestracyjnych, ani nie muszą składać deklaracji VAT.
Ustawa o VAT w art. 109 wymienia dwa rodzaje ewidencji. Ewidencja uproszczona jest prowadzona przez podatników korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego (tj. zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT). Ewidencja pełna jest zaś prowadzona przez pozostałych podatników. Obowiązku prowadzenia ewidencji dla celów VAT nie mają jedynie: ■ rolnicy ryczałtowi (art. 117 pkt 2 ustawy o VAT) oraz ■ podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku VAT; podatnicy ci nie korzystają bowiem ze zwolnienia podmiotowego, w konsekwencji nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji uproszczonej, a jednocześnie nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji pełnej (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 lutego 2017 r.; 3063-ILPP1- Ewidencja uproszczona Ewidencja uproszczona to inaczej ewidencja sprzedaży za dany dzień. Musza ją prowadzić podatnicy korzystający z tzw. zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Przepisy nie określają wzoru ewidencji uproszczonej, lecz jedynie dane, jakie muszą wynikać z tej ewidencji. W konsekwencji podatnicy mają bardzo dużą swobodę w jej prowadzeniu. Dozwolona jest w związku z tym każda forma ewidencji uproszczonej, z której wynika data oraz wartość dziennej sprzedaży oraz w której zapisy są dokonywane nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. W celu ułatwienia ustalenia momentu ewentualnej utraty prawa do zwolnienia podmiotowego wskazane jest, aby wartość sprzedaży była wykazywana w ewidencji nie tylko w ujęciu bieżącym, ale również w ujęciu narastającym. W ramach ewidencji uproszczonej podatnicy powinni wykazywać sprzedaż. Z przepisów nie wynika, aby miała to być wyłącznie sprzedaż, która byłaby opodatkowana, gdyby nie fakt korzystania przez podatnika ze zwolnienia podmiotowego. W konsekwencji w uproszczonej ewidencji należy wykazywać również sprzedaż zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT albo na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie zwolnień od VAT. Podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego, u których występują dwa rodzaje sprzedaży (tj. sprzedaż uwzględniana przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego oraz sprzedaż nieuwzględniana przy ustalaniu tego prawa), powinni prowadzić ewidencję uproszczoną z podziałem na te dwa rodzaje sprzedaży. Podkreślić należy, że ewidencja uproszczona nie będzie przesyłana w ramach nowego pliku JPK_VAT. Prowadzący tę ewidencję podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego nie są również, co do zasady, obowiązani do składania deklaracji VAT (nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca). W konsekwencji podatnicy prowadzący ewidencję uproszczoną najczęściej nie będą mieli obowiązku przesyłania nowego pliku JPK_VAT. Pełna ewidencja VAT W ramach nowego pliku JPK_VAT będzie przesyłana ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, a więc tzw. pełna ewidencja VAT. Obowiązek jej prowadzenia dotyczy wszystkich podatników, z wyjątkiem: 1) podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT (tj. rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień – z 2018 r. poz. 701 ze zm.) oraz 2) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT (czyli korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego). Dane wykazywane w ewidencji VAT W stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2020 r. nie istnieją przepisy określające szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji VAT. W art. 109 ust. 3 ustawy o VAT ogólnie jest jedynie wskazane, że ewidencja VAT powinna zawierać dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Od 1 października 2020 r. będzie inaczej. Co prawda w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT nadal ogólnie określona będzie wymagana treść ewidencji VAT, jednak będzie obowiązywać również rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach i w ewidencji, które będzie określać szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji. Od 1 października 2020 r. ewidencja pełna powinna zawierać w szczególności dane dotyczące: Rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku Kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego Kontrahentów Dowodów sprzedaży i zakupów Czytaj więcej: Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją. Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję
. 578 623 411 701 109 162 49 142
art 109 ust 1 ustawy o vat
